Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Quoniam nostri dignatus est omnipotens miserator et iustus dominus misereri, dignum est, ut ipsius vestigia sequentes pro eius amore, quantum in nobis est, misericordie operibus insudemus. Hinc est quod ipsum et beatam virginem, misericordie matrem, pre oculis cordis habentes, attendentes etiam laboriosum obsequium, quo Arnoldus miles de Stasforde, ministerialis ecclesie nostre, nobis dudum servivit studio indefesso, ad hospitale, quod idem pro anime sue salute construxit in Stasforde in nostri monasterii proprietate nostra bona et simplici voluntate, bona infra posita duximus conferenda in usum et solatium egenorum: in primis quinque mansos et dimidium in Stasforde cum areis ibidem inter ecclesiam beati Georii et Bodam sitis, nec non viginti et octo denarios vrotinsis1. Item tres mansos et dimidium in Scathelere ac Livenkendorp unum mansum, hortum etiam versus Vulmerstrorp1 constitutum donavimus communi consensu hospitali iam dicto ad salutem nostrarum et omnium fidelium animarum ac in usum et commodum miserorum. Volens autem prefatus Arnoldus2 domui a se fundate util … niere, de consensu heredum suorum contulit abbati et ecclesie nostre eiusdem hospitalis patronatum cum omni iure oneris et honoris, ut qui pro tempore fuerit abbas Nienburgensis, predicte domui pro anime sue … studeat sollicite providere. Sane cum supradicti mansi cum suis pertinentiis collati fuissent … memorato, ut diximus, hospitali, advocatia eorundem bonorum dicto Arnoldo2 militi similiter est collata, que post mortem eiusdem militis ad proximum sibi consanguineum, qui ministerialis sit ecclesie nostre, iure hereditario devolvetur. Qui advocatus ad reddendum ius, cum opus fuerit, in bonis supradictis non veniet nisi ab abbate Nienburgensi vel eius nuntio advocatus et bona voluntate ad prosperitatem et commodum hospitalis, cuius defensor vocatur, pro suis viribus laborabit, non tamen pro commodo temporali … Ut igitur hec nostra donatio ad posteritatis notitiam transeat et permaneat inconvulsa, ipsam sigillorum nostrorum munimine confirmamus. Huius rei testes sunt: ego Gevehardus abbas, Heidenricus prior, Johannes cellerarius, Ernestus hospitalarius, Everhardus camerarius et cuncti fratres nostri; Hardingus de Clepzk, Albertus de Stasforde, Burchardus de Nienbuge1 milites, Henricus de Clepzk, ac alii quam plures. Acta sunt hec in Nienburg, anno gracie millesimo ducentesimo tricesimo nono.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: die an grünen und rothen Seidenfäden angehängt gewesenen zwei Siegel sind verschwunden. - 1. So im Orig. - 2. Orig. nur: A. - Die Lücken durch Moder unlesbar.


145.

1239. Vertrag zwischen dem Grafen Heinrich I von Ascharien und dem Abte Gebhard von Nienburg über die Vogtei des dortigen Klosters.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Henricus Dei gratia comes Ascharie ac Gevehardus eadem gratia abbas ac humile collegium ecclesie Nienburgensis universis Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in auctore salutis. Ea, que pro bono pacis et ecclesiarum commodo provide ordinantur, scripture decet testimonio commendari, ne per oblivionis caliginem in recidive questionis scrupulum dilabantur. Proinde noverint tam presentes quam futuri Christi fideles, quod ego Gevehardus1 abbas

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 115. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_115.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)