Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


nostro Anscharie coram sculteto Conrado, scabinis quoque et testibus dedit, et ipsi fratres eam legitime possederunt. Ne autem idem contractus in posterum possit cassari, bulle nostre autoritate censuimus ---

Aus dem Marienthaler Copialbuche (Ende des 13 Jahrhunderts) im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel. Der Schluss der Urkunde fehlt, indem das folgende Blatt ausgeschnitten ist. - 1. Von ziemlich gleichzeitiger Hand darüber geschrieben: Viceroth. - Vergl. no. 56. - Die Urkunde ist mit einem zu derselben gar nicht gehörenden Schlüsse, welcher einer geistlichen Urkunde von 1218 angehört, aus dem bezeichneten Copialbuche in verschiedene Abschriften der Archive zu Wolfenbüttel und Dessau übergegangen und findet sich mit diesem auch bruchstücksweise in Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 510 und Pfeffinger Vitr. ill. II. 526. S. auch Schultes direct. dipl. II. 529.


71.

1224. Juli 19. Bernburg. Graf Heinrich I von Ascharien bewidmet die Marienkirche zu Coswig mit dem Dorfe Pülzig.

In nomine sancte et individue trinitatis Heinricus Dei gratia comes Ascharie ac tutor marchie Brandeburgensis. Cum in presentia nostre dignitatis ydoneum eventum sortitur alicuius rei contractus, quem etiam industria prudentum virorum utilem et honestum recognoscit, secundum rationem valet et ad longa tempora videtur efficaciter expedire, quod talis actio firmissimis et perpetuo mansuris litterarum instrumentis maneat declarata. Nos ergo secundum hanc rationem sensus nostros regere cupientes volumus, quod huius temporis nationes ad oculum pervideant et succedens hominum posteritas plenius intelligat, quantus sit affectus quantave devotio, quam ecclesie beate Marie virginis in Coszwik duximus exhybendam. Affectum itaque bone voluntatis per exhybitionis indicia videri cupientes villam Bulceke cum suis attinentiis iam dicte beate virginis contulimus ecclesie, plenum consensum heredum nostrorum habentes. Huius autem donacionis testes sunt: comes Bedericus, comes Ludolfus de Halremunt, Theodericus Strůz, Ulricus dapifer, et plures fideles marchie Brandeburgensis. Actum anno dominice incarnationis mo.cco.xxiiijo, xiiij Kalendas Augusti. Datum Berneborch per manum Marsilii notarii nostri.

Aus dem Coswiger Copialbuche im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst. Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 314 (mit Calendis Augusti); desgl. Riedel cod. dipl. Brand. II. 1. 11.


72.

1224. November 29. Metz. Der Cardinal-Legat Konrad schlichtet einen Zwist zwischen dem Abte von Prémontré und den Pröpsten der Prämonstratenserkloster, darunter auch Kölbigk.

Conradus miseratione divina Portuensis et sancte Rufine1 episcopus, apostolice sedis legatus, omnibus in perpetuum. Cum causa verteretur inter abbatem et ordinem

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 57. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_057.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)