Seite:Versuch einer Geschichte der Hochmeister in Preußen.pdf/117

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

hatte schon im Jahre 1220 ein Breve erlassen, und geboten, daß die Bischöfe und Prälaten den Orden nicht belästigen sollten. In dem nämlichen Jahre erschien ein anderes päbstliches Breve, ungefähr des nämlichen Inhalts. Die Hauptstütze von Kniprodens Widersetzlichkeit aber war das Breve Alexanders IV. vom J. 1258, worin ausdrücklich gesagt wird, daß die päbstlichen Nuntien den Orden nicht mit unmäßigen Lasten drücken sollten.[1]

  1. Affectu benevolentiae specialis illa de causa nos prosequi delectamur, qui vigilanter ac ferventer ad hoc intenditis, quod in conspectu Dei et hominum per honestae conversationis ac piae vitae studium placeatis: Sane vos in exhibendis procurationibus legatis et nuntiis apostolicae sedis, prout accepimus, ex eo gravamini, quod ipsi non contenti procurationibus, quas eisdem parati estis in victualibus ac aliis necessariis exhibere, vobis et ecclesiis et domibus vestris occasione praecurationum hujusmodi, frequenter non modicam pecuniae summam exigunt et extorquent. Cum autem propter hoc vestrum pium guandoque impediatur propositum, et terrae sanctae negotio derogetur: nos vestris supplicationibus inclinati, ut praedictis legatis et nuntiis exceptio tamen fratribus nostris R. E. Cardinalibus, ad solvendas procurationes pecuniarias hujus modi, cogi aliquatenus non possitis, vobis auc torisate praesentium indulgemus, dummmodo praedictos legatos et nuntios in victualibus et aliis necessariis praecuretis, sententias vero, si quae in vos vel aliquem de ordine vestro contra indultum hujusmodi de cetero fuerint promulgatae, iritas ex nunc esse decrevimus et inanes: nulli ergo omnino hominum liceat, hanc paginam nostrae concessionis et constitutionis infringere, vel ei ausu temerario contraire etc.