Seite:Schnitz ond Zwetschga (Otto Keller).pdf/14

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


25
D’ Frau Mack, dui verzählt von d’r jonga Frau Dokter,

Ond ißt oi Schtick Dorta oms ander vergniagt,
Es sei schier a G’wohnet, es häb en sex Monet
D’ Frau Dokter es siebete Denschtmädle kriagt.
D’ Frau Schulz ond d’ Frau Müller, d’ Frau Schmid ond d’ Frau Meier

30
Send glicklich beim dankbarschte Thema, „beim Ma“,

A jeda hot z’ klaga, es sei net zom saga,
Ond jeda secht, sui sei am ibelschta dra. – –
Om sexe do packet se d’ Schtrickeza z’samma,
Ond saget sich drei- oder viermol adje,

35
Ond send se no gschieda, secht jeda sich zfrieda,

Was isch’s doch em Kränzle so gmiadlich ond schee!



 „Mitonder!“

Mei Mädele hot heit a Wefzgle entdeckt,
Grad siehn e, wias noch em sei Händle scho schtreckt,
Drom ruef e: „Laß fliaga, sonscht schtichts de am End!“
Ja deant denn dia schtecha? so frogt me mei Kend.

5
„Ja freile mitonder, do schtechet se fescht,

Drom daß mer des Wefzgle du fliaga fei läscht!“
„Mitonder“, do schtechet se, moit dia kloi Hex,
Gelt, aber „mitober“, do deant se oim nex?

Empfohlene Zitierweise:
Otto Keller: Schnitz ond Zwetschga!. Julius E. G. Wegner, Stuttgart 1917, Seite 10. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Schnitz_ond_Zwetschga_(Otto_Keller).pdf/14&oldid=- (Version vom 1.8.2018)