Seite:Luther Das Newe Testament Deutzsch 402.jpg

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
Martin Luther: Das Newe Testament Deutzsch

Das Vierde Capitel.

1 Darnach sahe ich, Vnnd sihe, Eyn thur war auff gethan ym hymel, vnnd die erste stym, die ich gehortt hatte mit myr reden, als eyne posaunen, die sprach, steyg her, ich will dyr zeygen, was nach disem geschehen soll, 2 vnd also bald war ich ym geyst, vnnd sihe, Eyn stuell wart gesetzt ym [II.] hymel, vnnd auff dem stuel sas eyner, 3 vnnd der da saß, war gleych antzusehen wie der steyn Jaspis, vnd Sardis, vnd eyn regenbogen war vmb den stuel, gleych anzusehen wie eyn Smaragde, 4 vnd vmb den stuel, waren vier vnd tzwentzig stuele, vnd auff den stuelen sassen vier vnd tzwentzig Elltisten, mit weyssen kleydern angethan, vnnd auff yhren hewbten waren guldene kronen.

[432] 5 Vnd von dem stuel giengen aus blitz, donner, vnd stymmen, vnd sieben fackel mit fewr brandten fur dem stuel, wilchs sind die sieben geyster Gottis, 6 vnnd fur dem stuel war eyn glesern meer gleych dem Crystall, vnd mitten ym stuel vnd vmb den stuel vier thier, voll augen fornen vnd hynden, 7 vnd das erste thier war gleych eynem lewen, vnd das ander thier gleych eynem kalbe, vnd das dritte thier hatte eyn antlitz, wie eyn mensch, vnd das vierde thier gleych eynem fliegenden Adler, 8 vnd der vier thieren hatte eyn iglichs sechs flogel vnd aussen vmb vnd ynwendig voll augen, vnd hatten keyne ruge tag vnd nacht, vnd sprachen, Heylig, Heylig, Heylig ist Gott der herr, der almechtige, der da war, vnd der da ist, vnd der do kompt,

9 Vnd da die thier gaben preyß vnd ehre vnd danck dem, der da auff dem stuel sasß, der da lebt von ewickeyt zu ewickeyt, 10 fielen die vier vnd tzwentzig Elltisten fur den der auff dem stuel sasß, vnnd beteten an den, der da lebet von ewickeyt zu ewickeyt, vnnd worffen yhre kronen fur den stuel vnd sprachen, 11 Herr du bist wirdig zu nemen preys vnnd ehere vnd krafft, denn du hast alle ding geschaffen, vnnd vmb deynen willen haben sie das wesen vnd sind geschaffen.

Das Funfft Capitel.

1 Vnnd ich sahe ynn der rechten hand des, der auff dem stuel saß eyn buch geschrieben ynnwendig vnd außwendig, versigellt mit sieben siegelln, 2 vnd ich sahe eynen starcken Engel predigen mit heller stym, wer ist wirdig das buch auff zu thun, vnd seyne siegel zubrechen? 3 Vnd niemant ym hymel noch auff erden noch vnter der erden, kund das buch auff thun noch ansehen, 4 vnd ich weynet seer, das niemant wirdig erfunden ward das buch auff zu thun vnd zu lesen, noch antzusehen.

5 Vnnd eyner von den Elltisten spricht zu myr, weyne nicht, Sihe Es hatt vberwunden der lewe, der da ist vom geschlecht Juda, die wurtzel Dauid, auff zu thun das buch vnd zu brechen seyne sieben siegel, 6 vnd ich sahe, vnd sihe mitten ym stuel vnnd der vier thieren vnnd

Empfohlene Zitierweise:
Martin Luther: Das Newe Testament Deutzsch. [Melchior Lotther d. J. für Christian Döring und Lukas Cranach d. Ä.], Wittenberg 1522, Seite 396. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Luther_Das_Newe_Testament_Deutzsch_402.jpg&oldid=- (Version vom 6.10.2016)