Seite:Leben und trauriges Ende des Pater Marianus Gordon eines gewesenen Benedictiners im Schottenkloster zu Wirzburg (Teil 2).pdf/28

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
Epistola ad Boehmerum.

Insolens prorsus ac temerarium consilium tibi suscepisse videbor, quod Pontificiorum sacris initiatus, et a teneris addictus, tibique prorsus ignotus has ad te litteras dare praesumam: verum ut consilium eiusmodi perstringi tua censura mereatur, tamen non est, quod indignationem metuam vel ex eo capite, quod vir orbi litterato notissimus idemque celeberrimus Salomon Ernestus Cyprianus huius, siqua est, temeritatis auctor et suasor extiterit. Scripseram ante 9 Martii huius currentis anni viro humanissimo, et quod verum est indicavi, me scilicet lecto ipsius de origine et incremento Papatus solidissimo tractatu de veritate Religionis Pontificiae dubitasse, motiva aliqua contra praecipua aliquot dogmata Romana adieci, et causam denique meam ipsius curae et Zelo recommendavi, sed irrito eventu, cum Serenissimus Dux Gothanus, cuius patrocinium imploravi, brevi posteris ereptus fuit summo et meo, et bonorum omnium dolore: exemplar litterarum simul transmitto, ut ex iis perspicias qua praecipue via me Dominus Deus ad notitiam veritatis perducere clementissime fuerit dignatus:


    sind nur Fragmente davon vorgefunden worden, wie es oben S. 5. im Bericht an der Fürsten heißt; oder wollte der Sammler dieser Actenstücke sich nicht länger mit Abschreiben unwesentlicher Dinge aufhalten, und brach ab. Der Leser verliert wenigstens nichts dabey, welcher Fall auch der wahre seyn mag!

    Anm. des Herausg.