Seite:Leben und trauriges Ende des Pater Marianus Gordon eines gewesenen Benedictiners im Schottenkloster zu Wirzburg (Teil 2).pdf/11

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

Romanae Religionis ita, ni fallor, demonstravi, ut sobriis omnibus satisfactum iri puto, doctrinam Romanam de Infallibilitate Pontificis, de ipsius in Principes foliis deturbandos authoritate, de immunitate Clericorum et diminuto iure Principum circa sacra, et de Papatu Romano ita disserui, ut primo fideliter ex Ecclesiae Romanae placitis proponerem de his omnibus sententiam, et quantum haec omnia a veritate deviarent, ostenderem; descendi deinde ad antichristum, ostendens optimo iure Pontificem M dici Antichristum, praecipue ex ante probatis de infallibilitate etc. contra singularia placita Ecclesiae Rom. praecipue contra infallibilitatem ea protuli argumenta ex ipsorum Pontificiorum armamentario deprompta, ut prorsus necesse habeant, vel sua negare principia, vel suae Ecclesiae infallibilitatem abiudicare, in caeteris dogmatis Romanensibus brevior sum, iudicans summam rei in infallibilitate consistere, qua eversa, caetera Romanorum commenta per se ruant, cum unico hoc infallibilitatis fulero sustineantur. Multum quidem laboris impendo, ut ostendam, quam neminem teneat votum castitatis, etsi ipse mecum constituerim, vivere semper extra matrimonium; omnia conquisivt et summa intentione ingenii ni fallor, demonstravi; Etsi castitas sit laudanda, votum tamen de castitate servanda nullo modo licitum esse posse, propter circumstantias, quas homines non possunt praevidere, ut quotidianae gravissimae tentationes periculum in multis sanctitatis et vitae,