Seite:Kinder und Hausmärchen (Grimm) 1840 I 123.jpg

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

wes tofreden, nu du Pabst bist, kannst du nix meer warden.“ „Dat will ick mi bedenken“ sed de Fru, daar giengen see beede to Bed, awerst se was nich tofreden, un de Girigkeit leet eer nich slapen, se dacht ümmer wat se noch wol warden wull. Mit des gieng de Sunn up: „ha,“ dacht se, as se se ut den Fenster so herup kamen sach, „kann ick nich ook de Sünn upgaan laten?“ Daar wurde se recht so grimmig, un stödd eeren Mann an, „Mann, ga hen tom Butt, ick will warden as de lewe Gott.“ De Mann was noch meist im Slap, awerst he verschrack sich so, dat he ut den Bed feel. „Ach, Fru,“ sed he, „ga in di, un bliw Pabst.“ „Ne,“ sed de Fru, un reet sich dat Liivken up, „ick bin nich ruhig, un kan dat nich uthollen, wenn ick de Sünn un de Mann upgaan see, un kan se nich ook upgaan laten, ick möt warden as de lewe Gott.“ „Ach, Fru,“ sed de Mann, „dat kan de Butt nich, Kaiser un Pabst kan he maken, awerst dat kan he nich.“ „Mann,“ sed se, un sach so recht gräsig ut, „ick will warden as de lewe Gott, ga gliik hen tom Butt.“

Dat fuur den Mann so dörch de Gleder, dat he bewt vör Angst, buten aber gieng de Storm, dat alle Böme un Felsen umweigten, un de Himmel was gans swart, un dat dunnert un blitzt: daar sach man in de See so swarte hoge Bülgen as Barg, un hadden baben all eene witte Kroon van Schuum up. Da sed he

„Mandje, Mandje Timpe Te,
Buttje, Buttje in de See,

Empfohlene Zitierweise:
Brüder Grimm: Kinder- und Haus-Märchen Band 1 (1840). Göttingen: Dieterich, 1840, Seite 123. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Kinder_und_Hausm%C3%A4rchen_(Grimm)_1840_I_123.jpg&oldid=- (Version vom 1.8.2018)