Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
- Und grüenent in der minne rat
- 20Alsam ein grüen roggen sat
- Si git och gotis knehten craft
- Vnd werdent mit ir sighaft
- So mun wir gerne striten
- In disen kvrzen ziten
- 25Und ruren füeze vnd hende
- Daz wir von disem ellende
- Komen in der froviden sal
- Da wunne ist iemer ane zal
- 21b, 29Div minne ist och ein balme
- 30Der signuft ein galme
- Den die gotis kenpfen tragent
- Und grozis lob darumbe sagent
- Och git div minne wafen
- Allen gotis schafen
- 35Die einvaltiges herzin sint
- Die sint alle gotis kint
- Den div minne wafen git
- Gein den vienden in den strit
- Div minne ist och ein richer lon
- 40Der vollekomenen vnd ein kron
- Sigit inrvwe groze fruht
- Die svnder habint zvo ir fluht
- Si leitet ir gebet zegote
- Zvo dem ist si der beste bote
- 45Wan got dem boten niht versaget
- Swaz hie mit rivwe wirt geclaget
- Ein frovde vnd och ein Gloria
- Ein sig vnd ein victoria
- Den hohen martereren
- 50Den edilen den geberen
- Die bie gegozzin hant ir blvot
- Und wol beswungen mit der ruot
- Der welt an alle ir schulde
- Die hant nv gotis hulde
- 55Ez sprichit och ein heiden
- Owe daz er gescheiden
- 21c, 57Sol von dem himilriche wesin
- Und iemir in der helle kresin
- Er hat so wol geret von tugent
- 60Vnd von der minne in siner iugent
- Er was so kvsche so tugenthaft
- Daz ich im der geselleschaft
- Der bose wihte erbunnen muoz
Empfohlene Zitierweise:
Hugo von Langenstein: Martina. Hg. von Adelbert von Keller. Stuttgart 1856, Seite 52. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Hugo_Martina_1856_0052.png&oldid=- (Version vom 18.8.2016)
Hugo von Langenstein: Martina. Hg. von Adelbert von Keller. Stuttgart 1856, Seite 52. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Hugo_Martina_1856_0052.png&oldid=- (Version vom 18.8.2016)