Seite:Deutscher Liederhort (Erk) 307.jpg

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
138a. Ringeltanz.


Mäßig. Mündlich, aus Litthauen.
Noten
Noten


1.
Op dö gröne Wese,

farirom,
steit ä Bōm möt Näte.
Fari fara ver Näwelke,
ver wunderschenet Knäwelke,
fari fara farom!

2.
Wär sat denn då dårunder?

farirom,
dö Liske, dö junge Jumfer.
Fari fara etc.

3.
Wär sat denn då dårbi ähr? etc.

dö Krißjåhn, do junge Frīer.

4.
Wat sul sö möt dem Bengel?

ös ä Mäke wie ä Engel.

5.
Dem wöll wi ähr wechnähme,

dem Michel wöll wi ähr gäwe.

6.
Wat sull sö möt dem Molkebröch?

ös ä Mäke wie ä Sölwerströch.

7.
Dem wöll wi ähr wechnähme,

dem Fride wöll wi ähr gäwe.

8.
Dem sul sö wol behole,

farirom,
vom Niee bös tom Ole.
Fari fara ver Näwelke,
ver wunderschenet Knäwelke,
fari fara farom!

(Vgl. L. Erk, „Neue Sammlung deutscher Volkslieder.“ B. II, H. 1, S. 10, Nr. 8. – I. M. Firmenich, „Germaniens Völkerstimmen.“ I, 107. – und J. F. L. Woeste, „Volksüberlieferungen in der Grafschaft Mark. Iserlohn, 1848.“ S. 32.)

1. Wese, Wiese. Näte, Nüsse. Näwelke, wol nur ein bloßes Reimwort. ver, für. Knäwelke, Knäbelchen (Knäbchen). – 2. Liske, Lieschen. – 3. Frier, Freier. – 6. Molkebröch, Molkenbrüch (Molkenbauch). Sölwerströch, Silberstrich. – 7. Fride, Gottfried. – 8. Niee, (vom) Neuen. tom Ole, zum Alten.

Empfohlene Zitierweise:
Ludwig Erk (Herausgeber): Deutscher Liederhort. Verlag von Th. Chr. Fr. Enslin, Berlin 1856, Seite 307. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Deutscher_Liederhort_(Erk)_307.jpg&oldid=- (Version vom 26.10.2019)