|
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit |
|
|
§ 2. Primo totam Pomeraniam Citeriorem, vulgo Vor-Pommern dictam una cum Insula Rugia, iis finibus contentas, quibus sub ultimis Pomeraniae Ducibus descriptae fuerant; ad haec e Pomerania Ulteriori Stettinum, Gartz, Dam, Golnau et Insulam Wollin una cum interlabente Odera et mari, vulgo das frische Haff vocato, suisque tribus ostiis, Peine, Swine et Diwenow, atque adiacente utrinque terra ab initio territorii Regii usque in mare Balthicum ea latitudine littoris orientalis, de qua inter Regios et Electorales Commissarios circa exactiorem limitum et caeterorum minutiorum definitionem amicabiliter convenietur.
§ 3. Hunc Ducatum Pomeraniae Rugiaeque Principatum una cum ditionibus locisque annexis omnibusque et singulis ad ea pertinentibus territoriis, praefecturis, urbibus, castellis, oppidis, vicis, pagis, hominibus, feudis, fluminibus, insulis, lacubus, littoribus, portubus, stationibus, antiquis vectigalibus et reditibus et quibuscunque aliis ecclesiasticis ac secularibus bonis, nec non titulis, dignitatibus, praeeminentiis, immunitatibus et praerogativis caeterisque omnibus ac singulis ecclesiasticis et secularibus iuribus ac privilegiis, quibus antecessores Pomeraniae Duces ea habuerant, incoluerant et rexerant, Regia Maiestas Regnumque Sueciae ab hoc die in perpetuum pro haereditario feudo habeat, possideat iisque libere utatur et inviolabiliter fruatur.
§ 4. Quicquid etiam iuris in collatione praelaturarum et praebendarum Capituli Camminensis antehac habuerunt Duces Pomeraniae Citerioris, habeat imposterum Regia Maiestas Regnumque Sueciae perpetuo, cum potestate eas extinguendi reditusque mensae Ducali post modernorum Canonicorum et Capitularium decessum applicandi; quicquid autem Ulterioris Pomeraniae Ducibus competierat, competat Domino Electori Brandenburgico, una cum integro Episcopatu Camminensi eiusque territoriis, iuribus et dignitatibus, prout infra pluribus explicatur. Titulis et insigniis Pomeraniae tam Regia Domus quam Brandenburgica promiscue utantur, more inter priores Pomeraniae Duces usitato, Regia quidem perpetuo, Brandenburgica vero, quamdiu ullus e linea masculina superfuerit; absque tamen Rugiae Principatu omnique alia praetensione ullius iuris in loca Regno Sueciae cessa. Deficiente vero linea masculina Domus Brandenburgicae, omnes praeter Sueciam alii titulis et insigniis Pomeranicis abstinebunt; atque tunc quoque Ulterior Pomerania tota cum Citeriori Pomerania totoque Episcopatu et integro Capitulo Camminensi adeoque omnibus antecessorum iuribus et expectantiis consolidata ad solos Reges Regnumque Sueciae perpetuo pertinebunt, spe interim successionis et investitura simultanea gavisuros; ita ut etiam Ordinibus subditisque dictorum locorum pro homagii praestatione solito more caveant.
§ 5. Dominus Elector Brandenburgicus caeterique omnes interessati exsolvunt Ordines, officiales et subditos singulorum supradictorum locorum vinculis et sacramentis, quibus hucusque sibi suisque domibus obstricti fuerant, eosque ad homagium et obsequia Regiae Maiestati Regnoque Sueciae more solito praestandum remittunt atque ita Sueciam in plena iustaque eorum possessione constituunt, renunciantes omnibus in ea praetensionibus ex nunc in perpetuum; idque pro se suisque posteris peculiari diplomate hic confirmabunt.
§ 6. Secundo Imperator de consensu totius Imperii concedit etiam Serenissimae Reginae eiusque haeredibus ac successoribus Regibus Regnoque Sueciae in perpetuum et immediatum Imperii feudum civitatem portumque Wismariensem una cum fortalitio Walfisch et Praefecturis Poël (exceptis Pagis Schedorff, Weitendorff, Brandenhusen et Wangern, ad hospitale S. Spiritus in urbe Lubeca pertinentibus) et Neuen Kloster omnibusque iuribus et appertinentiis, quibus ea Duces Megapolitani hucusque habuerant; ita ut dicta loca totusque portus cum terris utriusque lateris ab urbe in mare Balthicum liberae dispositioni Suae Maiestatis subsit, possitque ea munimentis et praesidiis pro lubitu et exigentia circumstantiarum, suis tamen propriis sumptibus firmare ibique semper pro suis navibus classeque tutum securumque receptum ac stationem habere iisque de caetero uti fruique eo iure, quod ipsi in caetera sua Imperialia feuda competit;
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 418. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_418.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
