Seite:De Zeumer V2 144.jpg

Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


nostram et imperii et statuendum iudices et puniendum reos nobili viro Renaldo comiti Gelrie dilecto nostro fideli duximus committendum. Unde vestre fidelitati precipimus et mandamus, quatinus ei intendatis et obediatis in omnibus humiliter et devote, propter hoc a nostra celsitudine suo tempore non inmerito commendandi.

Datum Erfordie, II. Kl. Augusti, regni nostri anno XVII.


Nr. 112. (103). Reichsspruch, durch welchen Schenkenamt und Kurrecht dem Könige von Böhmen zuerkannt werden. — 1290, Sept. 26.
MG. Const. III, Nr. 444, S. 426 f. erweiterte Wiederholung der Urkunde vom 4. März 1289 MG. Const. III, Nr. 415, S. 408.

Rudolfus Dei gracia Romanorum rex semper augustus universis sacri imperii Romani fidelibus presentes litteras inspecturis graciam suam et omne bonum. Quanto iura personarum prodeunt in lucem noticia clariore, tanto liquidius posteritati successure materia tollitur altercandi. Inquisicionis igitur circumspecte prehabita indagine scrutinioque sollerti scire desideravimus, quid quantumve iuris in Romano competat imperio et in electione Romanorum regis futuri imperatoris inclito . . regi Bohemie principi et filio nostro karissimo et heredibus ipsius. Quo facto principum, baronum, nobilium et procerum imperii necnon veteranorum communi assercione et concordi testimonio comperuimus assonante, ipsum regem Bohemie imperii debere pincernam existere et ius ac officium pincernatus apud eum necnon eius heredes iure hereditario residere. Extitit eciam dilucide declaratum, predictum regem Bohemie et suos heredes in electione regis Romanorum futuri imperatoris cum ceteris electoribus habere debere ad similitudinem aliorum electorum eligendi plenariam ius et vocem. Hec vero iura pincernatus et electionis nedum dicto regi et suis heredibus didicimus competere, sed eciam suis progenitoribus, abavis, attavis, proavis, et avis iure plenissimo competebant. Volentes itaque dicti regis et heredum suorum dispendiis precavere, ius et officium pincernatus in imperio sibi et heredibus eius et non alii competere et in electione regis Romanorum futuri imperatoris habere ius et vocem, clare recognoscimus, approbamus et presencium testimonio profitemur. Si quid autem diminucionis vel calumpnie, quod non credimus, circa predicta cavillose, maliciose vel subdole posset opponi, supplemus de plenitudine regie potestatis. In cuius rei testimonium presens scriptum maiestatis nostre sigillo fecimus communiri.

Datum Erfordie, VI. Kalend. Octobris, indiccione III, anno Domini MCC nonagesimo, regni vero nostri anno septimo decimo.


Nr. 113. (105). Berufungsschreiben zur Königswahl. - 1291, Nov. 7 und Dez. 7.
MG. Const. III, Nr. 468/69, S. 455—457.
a. Berufungsschreiben des Erzbischofs von Mainz. — Nov. 7.

Magnifico principi domino Wenceslao regi Boemie, duci Cracovie et Sandomerie marchionique Moravie Gerhardus Dei gracia sancte Maguntine ecclesie archiepiscopus, sacri imperii per Germaniam archicancellarius, paratam semper ad quelibet ipsius beneplacita voluntatem. Sancta mater ecclesia, spiritualium et temporalium bonorum possessionibus predita, duobus gladiis et gladiorum ministeriis a diripiencium manibus et seviencium in eam dentibus meruit defensari. Hi sunt censura ecclesiastica et materialis gladii penalis affliccio, mutuis se amminiculis promoventes, sie ut quos timor iehenne ex inflicto spirituali vulnere a malis non revocat sensibus, atqui materialis