|
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit |
|
|
futuri regis et imperatoris et ad assignandum diem ad celebrandam electionem eandem non per omnes, sed quosdam ex ipsis principibus extitit assignatus. Qua die prefati Treverensis archiepiscopus et dux Saxonie pro se ac dilecto filio nobili viro marchione Brandeburgensi, qui eidem Treverensi archiepiscopo vices suas commiserat, nec non et . . procurator memorati regis Boemie ad predictum opidum tamquam viri pacifici accesserunt. Supradicti[1] vero Coloniensis archiepiscopus et comes cum ingenti armatorum multitudine ad loca circumvicina ipsi opido venientes, requisiti per Treverensem archiepiscopum, ducem et procuratorem predictos, qui eorum impressionem verisimiliter formidabant, ut idem opidum intrarent cum societate decenti, de assignanda die ad electionem celebrandam, prout terminus exigebat, si ad hoc essent habiles, una cum ipsis pacifice tractaturi, non solum id facere contempserunt, verum etiam proprii prosecutores arbitrii presumpserunt te in regem Alamannie non sine multo contemptu aliorum principum nominare. Memorati autem Treverensis archiepiscopus, dux et procurator, nominationem huiusmodi attendentes penitus esse nullam — presertim cum dicti Coloniensis archiepiscopus pro eo, quod in bone memorie P(etri) Sancti Georgii ad Velum aureum diaconum cardinalem, tunc legatum in Alamannie partibus, manus iniecerat ac venerabilem fratrem nostrum Padeburnensem episcopum presumebat detinere captivum, propter quod per eundem etiam legatum excommunicatus extitit, comes vero propter clericorum et religiosorum cedes et notorias captiones et quia contra sententiam felicis recordationis Innocentii pape IIII. predecessoris nostri quondam Friderico olim Romanorum imperatori et Conrado nato eius prestiterat publice consilium, auxilium et favorem, erant ipsius electionis tempore tam a canone quam ab homine variis excommunicationibus innodati, et Maguntinus archiepiscopus, cuius idem Coloniensis archiepiscopus se vices gerere asserebat, in vinculis teneretur, propter quod carens arbitrii libertate prestare non potuit, prout iura exigunt, liberum in electione consensum, nec etiam de facto prestitit —, ad electionem celebrandam certum terminum statuerunt subsequentem dominicam Passionis; quo quidem termino usque ad proximam dominicam Palmarum continuato de die in diem, et memoratis Maguntino tunc a vinculis liberato, Coloniensi archiepiscopo et comite requisitis et nolentibus interesse, dictus Treverensis archiepiscopus, a predictis rege Boemie, duce et marchione sibi super hoc potestate commissa, dictum regem Castelle suo et illorum nomine publice ac sollempniter in eodem opido de Frankeneford, Dei nomine invocato, in Romanorum regem et imperatorem elegit et electionem ipsam omnibus astantibus publicavit. Idemque rex Castelle, ipsa electione sibi per quamplures magnates imperii ad ipsum propter hoc in Ispaniam accedentes postmodum presentata, electioni consensit eidem.
(12) Ex premissis sane iidem procuratores et nuntii prelibati regis Castelle dicentes electionem ipsam ubi et a quibus debuit celebratam legittime, allegabant electionem eandem impediri non potuisse per tuam, que sicut dicunt nulla extitit ipso iure. Nam cum predictus dies octavarum non ad eligendum, sed ad tractandum de statuenda die et ipsam statuendam ad electionem celebrandam novi regis fuerit non per omnes predictos principes, sed per aliquos ex eis ut premittitur assignatus — qui etiamsi ad eligendum statutus fuisset, per maiorem partem eorundem principum, minoris partis non obstante contradictione, mutari et prorogari potuit et extitit prorogatus — constat electionem de te maxime per pauciores de ipsis principibus excommunicatos ipsa die octavarum factam nullam penitus extitisse. Excommunicationem etiam contra memoratum archiepiscopum Treverensem obiectam et consuetudinem, que de celebranda a tempore vacantis imperii infra annum et diem regis Romanorum electione proponitur, ac alias omnino negantes allegabant, quod si veritate huiusmodi propositio fulciretur, electio tua, que quindecim diebus de ipso tempore adhuc extantibus celebrata fertur,
ex hoc etiam nulla esset, cum non licuerit minori parti, maiore contempta, diem ultimam
- ↑ Vgl. hierzu und zu dem Folgenden die Denkschrift für Clemens IV. über die Wahl des Alfons von Castilien MG. Const. II, Nr. 397, S. 500 ff. bes. c. 2. 10. 11. 16.
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 103. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_103.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
