Seite:De Beneke Hamburgische Geschichten und Sagen 371.jpg

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

spitsch, „wohlan so erbauet eine Stadt, die unserm Hamburg ähnlich werde!“ Wie nu mit eens de Kooplüd heel verbaaßt un bickenboomstill da sitten, un keener deiht sin Muul up, da segt he: „seht Ihr nun, was Ihr für Prahlhänse seid?“ un lacht noch spittiger un sprickt: de Wett is wunnen! Abers he hätt se doch verspeelt. Denn wat de ölste wär van de Kooplüd, de verwünnert sik tovörst und segt: Wi sprekt woll groot, abers wi makt ook wahr, wat wi versprekt, wi sünd de Keerls darto! de Stadt wölt wi bauen, so sicher un wiß, aß wi Hamborger Börger sünd, un Morgen kan’t losgahn, wenn du uns angivst, wonehmhenn wi se setten schölt. – Mi eendohnt, segt de Lischenschat, laat en Weesenjung darüm lopen. – Is woll, spröken de Kooplüd, so schall’t wesen!

Annern Namiddags kregen se ’n lütten blauen Weesenjung up, un güngen mit em buten Millerndoor. Da binnt se em de Oogen fast to mit’n siden Dook, aß wenn he ’n Loss ut de Lottrie trecken schull, un spröken to em: „nu loop gau to, lütt Jung, jümmers grad ut, so dull aß du’t kanst, un wonehm dat du henfallst, da schall’t wesen, da schall de neie Stadt stahn.“ De Jung denkt, dat is ’n kürigen Spaß, heevt sin Been in de Högt un neiht fix ut, de Kooplüd un de Lischenschat to Peerd achter an. Dat güng en lütte Tid so voort, de Jung lööp hastig to un greep sick an. Darna abers fangt he an to denken, un denkt bi sick: wenn ick man de lütte Brügg drapen do, över de ohle Au, dat ick nich bito kam un in de Beek fall un versup in’t Water ass’n junge Katt! löpt also ’n bitten sinniger un weet nich, dat he all heröver kamen is; darto trekt em dat schaarpe Loopen in de Been, de solte Sweet löpt van em dal in den Sand un hiemen um quimen deiht he ass’n ohl Bedelminsch. Also gefallt em de Spaß so övel, dat he man noch so hen flunker un jümmers denkt he ünner sin verbunn’n Oogen: wenn ick

Empfohlene Zitierweise:
Otto Beneke: Hamburgische Geschichten und Sagen. Hamburg: Perthes-Besser & Mauke, 1854, Seite 371. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Beneke_Hamburgische_Geschichten_und_Sagen_371.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)