Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
4.

Bericht über den Verlust der Güter des Klosters Nienburg in der Lausitz. (Verfasst um 1225.)

Donatio et subieetio Tel snppeditatio Nyenbnrgensis ecclesie facta per Friderienm imperatorem anno Domini melxvj.1

Hac ergo de libertate in servitutem prostratione iniusta peracta, quia ab aposto- licis et imperatoribus interdicta, coramutationeque prava concurrente, quia simoniaca, nec conditionibus servatis in literis, contraagente avaricia simul et rapina, permotus Alexander papa tertius hortatus eos, scilicet imperatorem et arcbiepiscopum, per hec verba, ne ecclesie Nienburgensis cassarent libertates et privilegia ac in pristinum gra- dum restituerent usque adeo cassata. Est ergo hec eiusdem ad eosdem pro eodem faciendo ammonitio tertia. Nam primam et secundam reperies inter scripta alia.

Ad imperatorem.2

Ad archiepiscopum ammonitio tertia.8

Ad legatos apostolicos pro hoc eodem proseqnendo.4

Hinc archiepiscopus Wichmannus compulsus resignavit subiectionem Nienburgensis ecclesie, sed quia ablata bona in Lusazia alienavit et suis consangwineis, scilicet Theo- derico marchioni, Dedoni item marchioni orientali, et ceteris in feudum dedit et reha- bere de facili non voluit nec valuit, pro bis in concambio restaurum assignavit in villis Bobowe, Criwize, Bodendorp, insuper in Juterbock trecentos mansos et in nemore Stre- kowe de pascuis et silvis quinquaginta mansos et servitium in die Palmarum, quando archiepiscopus stationem fecit in Nienburg, quod sibi impendebatur pro decima Cluzi prope Mildam*, et cetera.

Sed quamvis hec assignaverit in literis sigillatis6, tarnen monasterium non acqui- sivit nisi villas tres, scilicet Bobowe cum x mansis, Bodendorp cum xij mansis et Cri- wize cum xxj mansis. Mansi trecenti iuxta Juterbok debebant esse culti pro media parte, scilicet cl, et quia postmodum dedit loca paludinosa et aspera et inculta, abbas recipere noluit, et sie omnibus caruit. Et successor eius, scilicet Lutolfus archiepisco- pus, dedit in Strekow quinquaginta mansos, sed eius successor, scilicet Albertus archi- episcopus , abstulit et ipsum monasterium delibertavit, subiecit et advocatura posuit, et cetera. Abbas autem Eberhardus fuit, quando prima subiectio a Friderico imperatore facta fuit, sed quando Wigmannus archiepiscopus tres provincias, scilicet Sprewe, Niempze et Triebus, ipsam Lusaziam ab eo alienavit et suis cognatis marchionibus dedit, abbas fuit Sifridus, qui etiam in Hersfeidia prefuit abbas. Qui in curia multum laboravit co- ram Alexandro papa et eum ad restaurum compulit. Huic successit Heithinricus abbas, cui Lutolfus episcopus in Strekow dedit 1 mansos. Sub Alberto episcopo, successore Lutolfi, Gernodus abbas fuit, qui exoeulatus est ab Henrico comite7, quem Albertus episcopus pro advocato intrusit, et cetera, que clare in aliis scriptis patent. Sub Ger- nodo abbate requisiti sunt veterani, clerici et laici, qui testimonium darent de libertate

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 357. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_357.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)