Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

Signum domni Cunradi Romanorum regis secundi (L. M.) (L. S.) ■

Hoc etiam Embricho Wirziburgensis episcopus sua presentia et peticione contirmavit. Ego Arnoldus cancellarius vice Aiberti archicancellarii recognovi et ego Heinricus nota- rius subscripsi.

Anno dominice incarnationis m.c.xxxvij, indictione j, regnante Cünrado Romanorum rege secundo, anno vero regni eius primo. Data Idus Augusti, Nürnberg, in Christo, feliciter. Amen.

Vollständig aus dem Original im k. Staatsarchive zu Stuttgart gedr: Wirtemberg. Urkdbch. II. 1—2; de Ludewig reliqq. manusc. II. 185 (o. Datum); unvollständig auch: v. Meiller im Notizbl. f. Kunde Österreich. Geschichtsquellen II. 1. Vergl. Stumpf Begg. no. 3381.

266a.

1140. Januar 1. Magdeburg. Erzbischof Konrad von Magdeburg bezeugt in Gegenwart des Abtes Johann von Ballenstedt die Umwandlung des bisherigen Collegiatstiftes zu Ammensieben in eine klösterliche Stiftung.

— — — annuentibus et summo studio cooperantibus Wichero Brandenburgensi episcopo, Arnoldo quoque Bergensi, Irminhardo Hildeslovensi, Johanne Ballenstadensi, Burchardo Wimodeburgensi abbatibus, Gerhardo preposito maioris ecclesie, Friderico preposito de Bivara, Evermut preposito sanete Marie, Thiederico cum Bia sorore aliis- que quam plurimis coram omni ecclesia Magdeburgensi.---

Data Kaiend. Januarii, anno dominice incarnationis mcxl, indictione iij. Actum Magde- burg in Dei nomine feliciter. Amen.

Vollständig gedr: Leuckfeld antiqq. Bursfeld. 56—59; Holstein Urkdbch. des Klosters Berge 15—17.

271a.

1123—1140. Februar 13. Der Rheinische Pfalzgraf Wilhelm bestätigt unter Erwähnung einer früheren Schenkung seitens seiner Vorfahren des Markgrafen Otto von Meissen (Grafen von Orlamünde) und dessen Gemahlin Adelheid an die Kirche des h. Pancratius zu Orlamünde die Bewidmung des h. Nicolaus (wof) mit den Kirchen und Zehnten verschiedener Ortschaften.

Notum sit tarn futuris quam presentibus, qualiter ego Sifridus Moguntinus archi- episcopus Ottonem marchionem et coniugem suam Adelheidem, ambos felicis memorie, qui primi in Thuringia pro remedio anime sue et pro salute animarum omnium paren- tum suorum Domino et saneto Martino michique archiepiscopo censum Domini, id est omnium frugum pecorumque deeimam, recognoverunt, corpore et spiritu quasi filios in Christo genitos dilexi, et quidquid a me animabus suis profuturum petere voluerint, tanquam Domino et michi obedientibus sanetis Ulis non negare dignum duxi. Unde

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 281. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_281.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)