Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
10.

1351. Mai 24. Die Aebtissin Adelheid III von Gernrode und das dortige Capitel überweisen das Eigenthum an einer von einer gewissen Beta dem Altare des h. Kreuzes zu Gernrode geschenkten halben Hufe Landes daselbst dem genannten Altare.

In nomine Domini amen. Nos Adelheydis Dei gratia abbatissa, Lutgardis prepo- sita, Agnes decana totumque capitulum ecclesie Ghernrodensis ad noticiam omnium, quorum interest seu intererit, volumus pervenire, quod Beta, cum sui iuris fuerat et sana, dimidium mansum in campo G herenrode situm', quem tenebat de manu dapiferi nostre ecclesie, de cuius consensu et aliorum, quorum interest1, donando assignavit ad altare sancte crucis, ad quod dicenda est missa animarum, in ecclesia nostra iam dicta. Cum vero cultus divinus augendus sit, nos unanimi consensu ius proprietatis dicti mansi8, quod ad nos et ad nostram ecclesiam pertinebat, dicto altari assignavimus et solempni donacione donamus et ipsam donacionem et assignationem, prout premissa declarant, approbamus. et approbatam pronunciamus per 'presentes litteras nostris sigillis, videlicet abbatisse et capituli, sigillatas.

Actum et4 datum anno Domini millesimo ccc° quinquagesimo primo, in die beati Vincencii martiris.

Aus zwei fast gleichlautenden Originalen im Haus- und Staatsarchive tu Zerbst: an beiden hängen an Pergamentbändern die Siegel der Aebtissin (Taf. VI. 1) und des Conventies [II. Taf. VII. 2). — Das zweite Orig. (B) hat folgende Abweichungen: 1. B: situm in c. Gh. — 2. B: interfuerat. — 8. B: dicti dimidii mansi. — 4. Fehlt in B. — Oedr: Beck- mann access. 56.

11.

1351. Mai 2b. Die Aebtissin Adelheid III von Gernrode und das dortige Capitel bezeugen, dass der Vicar Benedict zu Waldau von den Gebrüdern Raven eine Hufe Landes zu Waldau erstanden und für den Fall seines Ablebens dieselbe ihrem Stifte zu seinem Anniversarium überwiesen habe.

In nomine Domini amen. Congruum est et decens, ut ea, que pro salute anima- rum fiunt et ordinantur, ne ex oblivione detrimentum patiantur, aliquale scripturarum testimonio recipiant firmamentum. Hac de causa nos Adelheydis Dei gratia abbatissa, Lûchardis preposita, Agnes decana, Jutta custos totumque capitulum ecclesie Gheren- rodensis cum omnibus, quorum interest seu intererit, cupimus et volumus esse notum, quod honestus vir dominus Benedictus, perpetuus vicarius in Waldal, noster capellanus et procurator, pro remedio anime sue unum mansum situm in campo Waldal, quem de manu nostra, videlicet abbatisse iam dicte, Hinricus et Hennigus fratres dicti Raven tenuerunt iure emphiteotico sive censuali ita, quod singulis annis unum solidum dena- riorum Magdeburgensis monete pro censu dare solebant, quem censum nos Adelheydis Dei gratia abbatissa predicta cum consensu omnium, quorum consensus fuerat requiren-

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 4. Dessau: Emil Barth, 1879, Seite 9. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_4_009.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)