Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive tu Zerbst: die beiden an Pergamentbändern angehängt gewesenen Siegel sind verschwunden. Auch im Coswiger Copialbuche daselbst, mit Weglassung der Zeugen und des Tagesdatums. — 1. Orig. statt des Namens nur Punkte. — 2. Orig: dingi.

779.

1344. Graf Burchard von Mansfeld bestätigt die Bewidmung des Klosters Mehringen mit einer Hufe zu Sandersleben seitens des Ritters Heinrich von Frose.

In nomine Domini amen. Ad perpetuam rei memoriam nos Borchardus Dei gratia comes in Mansvelt tenore presentium recognoscimus et ad notitiam omnium, quorum interest seu intererit, deducimus protestantes, quod ob spem remunerationis divine et ad devotam procurationem fidelis nostri Henrici de Vrosis, militis castrensis in Scandes- leve, dedimus et presentibus damus sanctimonialibus et ecclesie in Meringhen

proprietatem super uno manso sito in campis Scandesleve, quem idem dominus Henricus de Vrosis miles pro salute anime fratris sui Richardi de Vrosis militis felicis memorie predictis . . . .' sanctimonialibus in Meringhen ad ipsarum consolationem liberaliter dedit perpetuo possidendum, requirentes nichilominus, ut dicte . . . .' moniales pro nobis orationum suarum hostias in recompensam pretacte donationis nostre universorum Domino offerre non obmittant. Et ne oblivio, equitatis noverca, hanc donationem in- fritigere possit in futurum, presentem litteram ....1 sanctimonialibus in Meringhen sepedictis sigillo nostro appenso dedimus communitam. Actum et datum anno Domini m0.ccc°.xl° quarto.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive tu Zerbst, mit dem an einem Pergament- bande anhängenden Siegel des Ausstellers. — 1. Im Orig. Punkte.

780.

1345. Januar 6. Konrad, Otto und Bernhard von Wulfen lassen dem Bischofe von Brandenburg drei Hufen Landes und einen Hof zu Bisdorf unter der Bedingung auf, dass die Chorherren in Coswig der Wittwe von Wallwitz aus diesen Gütern eine lebenslängliche Leibrente zahlen.

Universis presens scriptum visuris et audituris nos Conradus, Otto et Bernardus dicti de Wülve per presentes recognoscimus lucide protestantes, quod honorabili viro ac reve- rendo in Christo patri domino Lodewico Brandeburgensi episcopo tres mansos in campis ville Biscopstorp sitos et unam curiam resignavimus et presentibus resignamus, quos qui- dem mansos cum curia a dicto domino in pheodo tenuimus hucusque, dummodo domini ca- nonici in Kozwic ....' relicte Walewitzes dotalicium sue vite temporibus bonis servent in predictis. Huius recognitionis testes sunt: dominus Johannes plebanus in Biscopstorp, dominus Johannes plebanus in Clepzk, Hinricus Lupstorp, et alii quam plures fide digni.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 552. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_552.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)