Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
461.

(1323. Dessau.) Die Stadt Dessau trat im Anschluss an den zwischen den Herzogen Rudolf I und Wenzel von Sachsen mit dem Grafen Albrecht I von Anhalt vereinbarten Landfrieden mit der Stadt Wittenberg in eine Einung.

Prudentibus viris et honestis consulibus ac universitati civium in Wittenberch ... consules et ceteri cives in Dessowe honoris et servitii quantum possunt. Sciant hone- statum vestrarum insignia, quoniam placitata et conspirata a domino nostro comite Mberto1 de Anehalt ex una necnon domino vestro Rodolfo duce Saxonie et Wentzelao fratre eiusdem parte ex alia et eorundem literis roborata ob desolationem odientium pacem et tranquillitatem firmissime duximus observanda, sie tarnen tenendo, quemad- modum ordo litere vestre paucis interiectis continebat, videlicet quicunque in vestra proscriptione per vos aut per nuncios vestros in nostra munitione deprehensus fuerit, eundem vestris manibus et potestatibus presentabimus, ut tarnen talis proscriptio per vos aut literas vestras contestetur. Etiam quicunque de vobis aliquem alienum seu advenam in nostra civitate pro quacunque causa inpeteret, reus sie incusatus cum duo- bus viris veridicis et honestis se demonstrabit innocentem aut certe penam patiatur ius docentem. Preterea nullus capitaneus debet ducere ad civitates dominorum dicto- rum aliquos proscriptos preter consensum ipsius civitatis, in quam dueuntur, sed si proscripti aliquam civitatem intraverint propria industria, et ipsi sine capitaneo et preter advocatum penam proportionantem suis excessibus patiantur. Insuper ubicunque raptores, fures aut malefactores inventi fuerint occupantes domicilia alieuius aut in ci- vitate aut in opido, in villa similiter et ubicunque se reeeperint, et si de hospite tali non haberetur suspicio, idem se probet innocentem cum suis confinibus et hospites re- cepti penam demeritam patiantur. Ceterum vos spoliantes insequi volumus de civitate una ad aliam omni tempore pro nostra possibilitate, tanquam nos propria manu offen- dissent. In certitudinem istius presentem nostro sigillo duximus consignandam. (Cetera desunt.)

Aus Schöttgen et Kreysig diplom. et Script. III. 406—407. — 1. Dr. uur: AI. — Vergl. die no. 448 und 451, mit welchen die vorstehende Urkunde offenbar im Zusammenhange steht und mit welchen sie daher auch wohl in demselben Jahre ausgestellt sein wird.

462.

1324. Januar 6 (8). Zerbst. Die Fürsten Albrecht II und Waldemar I von Anhalt bewidmen den Altar des h. Nicolaus in der Pfarrkirche zu Wittenberg mit dem Gute Paris im Pratauer Bezirke.

Ut in nostris rationabiliter gesta temporibus perpetue felicitatis robur obtineant et nascente posteritate memoriam attingant, maturiori consilio provisum est', ut populi vel lingua testium vel scriptura memorie perhennentur*. Inde est quod nos Albertus

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 305. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_305.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)