Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

priis iuramentis, et quod amplius se nesciant solvere teneri. Igitur condickme, statu ac simplicitate, que ut Semper veritati inniti creditur, predictarum dominarum conside- ratis, illo eciam, quod de incastellacione predicte ecclesie ac spoliis et violenciis inibi commissis premittitur, tamquam notorio, non ignorato, immo toti terre noto, fidem ipsis dominabus in premissis adhibendam duximus, super exhibicione litterarum predictarum ipsas excusatas habentes ac facientes ipsis de pecunia prefata nomine dicti census se- cunda vice, ut prefertur, nobis soluta quitacionem per presentes et pactum de amplius non petendo. In quorum evidenciam et noticiam pleniorem nos prefatis dominabus ab- batisse et conventui has nostras litteras duximus concedendas sigillorum nostrorum ap- pensionibus fideliter communitas.

Actum et datum Halberstat, anno Domini m°.ccc°. vicesimo tercio, feria quarta post Palmas.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: die an Pergamentbändern an- gehängt gewesenen zwei Siegel sind verschwunden. — 1. Orig. nur Punkte. Es war die Aebtissin Gertrud II {von Boventhen).

446.

1323. März 21—April 2. Halberstadt. Bischof Albrecht I von Halberstadt bezeugt dem Papste {Johann XXII) die Echtheit und Unversehrtheit der unter no. 67 und 180 mitgetheilten Urkunden.

Sanctissimo in Christo patri ac domino sacrosancte Romane ecclesie summo pon- tifici Albertus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus devota pedum oscula bea- torum. Presentibus recognoscimus publice protestantes, nos litteras dilecti patrui nostri, illustris principis in Anhalt ac comitis in A Scharia Ottonis senioris, audivisse et legisse de verbo ad verbum, non abolitas, non cancellatas nec in aliqua sui parte viciatas, con- tinencie infra Scripte1:---Item recognoscimus per presentes, nos litteras illustris principis Ottonis iunioris, filii predicti principis Ottonis patrui nostri dilecti, audivisse et legisse de verbo ad verbum, non abolitas, non cancellatas nec in aliqua sui parte viciatas, in hec verba':---In quorum omnium robur firmius et evidenciam ple- niorem nostrum sigillum presentibus duximus apponendum. Datum Halberstat, anno Domini m°.ccc°.xxiij, in septimana Pasche.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: das an einem Pergamentbande ange- hängt gewesene Siegel ist verschwunden. — 1. Hier ist no. 67 dieses Theils wörtlich eingerückt. — 2. Hier ebenso no. 180 dieses Theiles.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 295. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_295.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)