Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
422.

1321. October 9. Halberstadt. Bischof Albrecht I von Halberstadt ordnet die Verhältnisse des Rectors der Kirche des wüst gewordenen Dorfes Wolmersdorf, deren Patronatsrecht Fürst Bernhard II von Anhalt den Marienknechten von Bernburg überwiesen hat, zu den letzteren.

Nos Albertus Dei gracia Halberstadensis ecclesie episcopus per presentes recog- noscimus profitentes, quod, cum Johannes rector ecclesie in Wolmerstorp propter loci eiusdem desolationem non possit ibidem facere residentiam personalem et idem locus per longa tempora inhabitabilis presumatur, ne tarnen ipsa ecclesia sine sua culpa di- vino cultu ac debitis serviciis defraudetur, nostro ad hoc accedente consensu benivolo et expresso inter Johannem eiusdem ecclesie rectorem et conventum fratrum servorum sancte Marie in Bernebürch, cui quidem conventui illustris princeps dominus Bernardus comes de Anehalt de consensu omnium, quorum interfuerat, ob salutem anime sue ac animarum suorum progenitoruni ius patronatus dicte ecclesie et loci proprietatem propter divina officia ab ipsis fratribus ibidem peragenda liberaliter condonavit1, exstitit taliter ordinatum, quod ad tempora vite ipsius Johannis per fratrem Hinricum de Bleckendorp vel, si ipsum cedere vel decedere contigerit, per alium fratrem, quem idem conventus ad hoc deputaverit vicario nomine 'ad tempora vite eiusdem Johannis, sicut premittitur, idem conventus eandem ecclesiam in temporalibus et spiritualibus faciat gubernari, ita tarnen, quod idem conventus fructibus et proventibus universis ipsius ecclesie ad usus suos deputatis procurationem ratione visitationis ac alia incumbencia persolvat ac ipsi Johanni annis singulis in festo omnium sanctorum duas marcas argenti Stendalensis per eundem fratrem Hinricum de Bleckendorp vel alium ipsius successorem in loco compe- tenti, quem sepedictus Johannes infra sex miliaria a Wolmerstorp computanda eligen- dum decreverit, faciat ministrari. Nos vero omnia premissa et singula, cum ad cultum divinum tendere dinoscantur, grata et rata habentes ipsa auctoritate ordinaria presenti- bus confirmamus, ad majorem evidenciam nostrum sigillum hiis litteris apponentes. Actum et datum Halberstat, anno Domini m°.ccc°.xxj°, vij° Idus Octobris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive eu Zerbst, mit dem an einem Pergament- bande hängenden Siegel des Ausstellers (II. Taf. V. 2.). — 1. S. no. 867.

423.

1322. Januar 28. Die Gräfin Elisabeth von Ascharien verleihet den Bürgern von Aschersleben das Recht, ihre Stadt beliebig zu befestigen.

Nos Elizabetha Dei gratia in Ascharia comitissa recognoscimus et ad notitiam uni- versorum, quibus presens scriptum fuerit demonstratum, cupimus lucidius pervenire, quod omnem structuram edificando, murando, quam nostri fideles burgenses dicte civi- tatis Ascharie pro nostro honore et securitate et eorum commodo et utilitate nunc commiserunt et adhuc committere presumuntur, concessimus et damus in omnibus ple- nariam voluntatem. Ne igitur predicti nostri burgenses in prefatis a quocunque in po-

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessay: Emil Barth, 1877, Seite 279. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_279.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)