Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

Johannes de Isleve, nostre ecclesie monachi; necnon dominus Albertus de Gerstorp, dominus Bruno de Hilgendale milites, Hinricus Mus advocatus domini Olrici comitis de Regensten senioris, Conradus de Remekesleve, Henningus de Evensum famuli; Johannes Dolenvot et Hinricus frater suus, cives in nova civitate Quedelingburch commorantes; Bernardus scriptor et Hildebrandus scultetus, cives in veteri civitate Quedelingburch re- sidentes, et alii quam plurimi fide digni. Datum anno Domini m.ccc.xxj, x Kai. Maii.

Nach dem Originale, an welchem die Siegel II. Taf. IX. 1, Taf. XIV. 8 und Taf. X 1 hingen, gedr: Erath cod. dipl. Quedl. 392. — 1. Erath: illam vendicionem und factam.

413.

1321. April 19—25. Abt Johann von Ballenstedt bezeugt dem Bischofe Albrecht I von Halberstadt die Echtheit und Richtigkeit der Th. II. no. 532 mitgetheilten Urkunde, worin verordnet worden, dass das Patronatsrecht über die Stefanikirche zu Aschersleben und die dortige Capelle Maria Magdalena stets in derselben Hand liegen solle.

Reverendo domino ac in Christo patri Alberto Halberstadensis ecclesie episcopo Johannes Dei gratia abbas in Ballenstede cum filiali subiectione debitam reverenciam et honorem. Sicut a vobis accepimus in commisso, litteras ecclesie sancte Marie sancti- monialium extra muros Ascharie super iure patronatus Capelle sancte Marie Magdalene vidimus non abolitas nec in aliqua sui parte viciatas, tarnen rescripto nobis exhibito et exhibendo bene concordare et precipue istum articulum continere:

Ordinamus eciam, ut ad quemcunque pertinebit collacio ecclesie sancti Stephani in civitate Aschersleve, ad eundem collatio Capelle pertineat antedicte'. Insuper easdem litteras fideli examinacione cognovimus veris sigülis, scilicet domini Vulradi Halberstadensis ecclesie episcopi et archidiaconi tunc temporis necnon domino- rum, Ottonis videlicet et Hinrici, comitum Ascharie, fideliter communitas. Que omnia, ut vidimus et cognovimus, partibus adversis, scilicet domino comiti Bernardo et domine comitisse2, patefecimus bona fide monentes, ne ius patronatus predicte Capelle sibi inde- bite usurparent.

Datum anno Domini m°.ccc0.xxj°, in septimana Pasche.

Aus dem Original im Staatsarchive eu Magdeburg: das angehängt gewesene Siegel ist ver- schwunden. — 1. Hiernach ist die beschädigte Urkunde Th. II. no. 532 zu ergänzen. — 2. Gemeint sind Fürst Bernhard III von Anhalt und die Fürstin Elisabeth, Wittwe des Fürsten Otto II.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 273. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_273.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)