Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


quod cum magnifico principe, avunculo nostro karissimo, domino Erico Danorum Slavorumque rege ac nobili viro domino Heinrico Magnopolensi, nostro swagero dilecto, placitavimus in hunc modum. --- In hanc sůnam pro nostra parte includimus dominos infrascriptos, scilicet dominum archiepiscopum Magdeburgensem, episcopum Camynensem, episcopum Hildensemensem, episcopum Brandenburgensem, episcopum Verdensem, ecclesiam Havelbergensem, ducem Albertum Brunswicensem, Rodolphum ducem Saxonie, Ottonem et Wertizlaum duces Stetynenses, Albertum comitem de Anahalt nostrum awunculum, comitem de Lyndowe ceterosque nostros adiutores et fautores universos. Hii omnes et singuli debent suas distinctiones et iustos limites optinere. Quicumque premissorum nostrorum adiutorum hanc sůnam et alias inter nos placitatas servare noluerint, talibus auxiliari nolumus utrobique. --- Et preterea nos ac una nobiscum dominus Bernardus comes de Anahalt, Busso de Mansvelt, Guntherus de Keverenberg, Guntherus de Lyndowe comites necnon viginti nostri milites infrascripti, videlicet Heinricus senior de Steghellitz, Droyseko1, Hennyngus de Blankenborch, Slotheko, Redeko de Redere, Thidericus de Kerkowe, Gryfeko, Johannes et Heinricus de Crochere, Nicholaus de Weda, Ywanus de Redingestorppe, Mathias de Bredowe, Rodolfus Rose, Martinus de Grabowe, Thidericus de Schulenborch, Gunchelinus de Potlist, Anselmus de Blankenborch, Wernerus de Steindal, Conradus de Quitzowe, promisimus data fide --.

In premissorum testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum, promittentes, quod sigilla conpromissorum nostrorum, videlicet Rodolphi ducis Saxonie, Bernardi comitis de Anahalt, Bossonis de Mansvelt, Guntheri de Keverenberg et Guntheri de Lyndowe comitum, appendi hiis litteris procurabimus cum effectu.

Actum et datum Templyn, anno Domini millesimo tricentesimo septimo decimo, vigilia beate Katherine.

Vollständig aus dem im Hauptarchive zu Schwerin befindlichen, nur mit dem Siegel des Ausstellers versehenen Originale gedr: Meklenb. Urkdbch. VI. 315-319. - Die entsprechende Urkunde des Königs Erich von Dänemark von demselben Tage und Orte ebenda 319-323. - 1. de Crochere.


358.

1318. Januar 22. Regensburg. König Ludwig befiehlt dem Grafen Bernhard II von Anhalt, die etwa von ihm innegehabten Stücke der Grafschaft Ascharien (Aschersleben) dem Markgrafen Waldemar von Brandenburg, der von Reichs wegen mit dieser Grafschaft belehnt worden sei, herauszugeben.

Ludovicus Dei gratia Romanorum rex semper augustus nobili viro Bernhardo comiti de Anhalt, fideli suo dilecto, gratiam suam et omne bonum. Cum nos illustrem Woldemarum marchionem Brandeburgensem, principem nostrum dilectum, de vacante nobis et imperio principatu Ascharie auctoritate regia infeudaverimus cum universis pertinentiis pleno iure, fidelitatem tuam attentius exhortamur, quatenus, si quas possessiones, castra vel munitiones eidem principatui pertinentes teneas vel tenueris usquemodo,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 234. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_234.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)