Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


infra quindenam amicabiliter componatis, alioquin contra vos, licet invite, per censuram ecclesiasticam procedere nos oportet, quod petimus et consulimus precavere. Datum anno Domini mocccoxo, feria sexta post Andree.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, ohne Siegel. - 1. Im Orig. ist der Platz für den Namen leer gelassen.


222.

1310. December 15. Beltitz. Herzog Rudolf I von Sachsen bewidmet das Kloster Hecklingen mit einer Hufe Landes zu Hoppedal.

In nomine Domini amen. Rudolfus Dei gratia Saxonie, Angarie, Westfalie dux, comes in Bren burchgraviusque in Magdeburg ad universorum noticiam tenore presencium volumus in perpetuum pervenire, quod ad instanciam nostri famuli Heinrici dicti Torthim1 et precipue zelo Dei proprietatem cuiusdam mansi in villa Hopdal siti claustro sanctimonialium sive ecclesie in Hekeling damus et donamus, dedimus et donavimus cum omni iure et utilitate tam in campis quam in villa perpetuo possidendam. In huius donacionis evidenciam presentes litteras duximus munimine nostri sigilli firmiter roborandas. Testes istius rei sunt: Fridericus et Otto fratres dicti Slichting de Rozlaw, Hermannus dictus de Tyngede advocatus in Beltiz, Thidericus dictus de Hekeling advocatus in Aken, milites, et quam plures alii, quorum fides nullatenus est neganda. Datum Beltiz, anno Domini mo.ccco.xo, xviij Kalendas Januarii.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande hängenden, nur wenig beschädigten Reitersiegel des Ausstellers. - 1. Oder: Torthun.


223.

1310. December 15. Erich von Gattersleben und Johann und Erich von Wolfsberg verkaufen ihre Vogtei über Menschen und Güter zu Adersleben und Hedersleben, nachdem sie dieselbe ihrem Lehnsherrn, dem Grafen Otto II von Anhalt, aufgelassen, dem Stifte S. Simonis und Judae zu Goslar.

In nomine Domini amen. Ad perpetuam rei memoriam que perpetuo duratura sperantur ne lapsu temporis a memoria hominum forsitan elabantur, expedit ipsa scripture testimonio et testium subscriptionibus perhennari. Itaque nos Ericus miles dictus de Gatersleve et Ericus ac Joannes fratres dicti famuli de Wulwesberg publice recognoscimus et tenore presentium omnibus Christi fidelibus, quorum interest ac quibus nosse fuerit oportunum, cupimus esse notum, quod nos omne ius, quod habuimus et habemus in advocatia super hominibus et bonis sitis in villis et campis Adesleve ac Hedesleve spectantibus ad ecclesiam beatorum apostolorum Simonis et Jude in Goslaria, quod progenitores nostri et nos tenuimus in pheodo ab illustribus principibus comitibus de Anehalt et nunc tenemus ab illustri principe nunc comite Ottone de Anehalt, resignavimus

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 145. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_145.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)