Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


206.

1310. Februar 24. Konrad von Quenstedt resigniert eine Hufe Landes zu Winningen, die er vom Fürsten Otto II von Anhalt zu Lehen hatte, zur Verfügung des Klosters Michaelstein, nachdem er schon früher demselben Fürsten zwei Hufen auf dem zu Quedlinburg gehaltenen Turnier aufgelassen hatte.

Universis Christi fidelibus audituris presencia vel visuris Conradus miles dictus de Quenstede salutem in omnium salvatore. Recognosco tenore presencium et protestor, quod, cum tres mansos sitos in campo Winnigghe ab illustri principe domino Ottone'1 de Anahalt tenerem titulo pheodali, duos ipsorum, quos a me Johannes Luscus eodem tenuit titulo, ipso michi resignante cum curia seu area et cum omni iure ad ipsos pertinente predicto principi in Quedelingheburg, cum torneamentum esset ibidem, accedente voluntate et consensu heredum meorum omnium resignavi, tercium vero, quem a me tenuerunt in pheodo Eylbertus et Johannes de Quenstede, famulus domini prepositi maioris ecclesie in Halberstat, ad voluntatem venerabilis domini abbatis ecclesie Lapidis sancti Michahelis nunc resigno voluntate et consensu omnium heredum meorum similiter accedente. In cuius rei testimonium atque robur presens scriptum sigilli mei munimine roboravi. Testes eciam huius sunt ex parte mea: dominus Bertoldus de Dithvorde miles et filii mei duo Johannes ct Theodericus; ex parte vero domini abbatis: dominus Conradus de Wegeleve miles et fratres ipsius Heynricus et Albertus et Hermannus filius eius, Ludolfus filius domini Johannis de Cregendorp, et quam plures alii fide digni, in quorum presencia presens littera fuit lecta. Datum anno Domini mo.ccco.xo, in die beati Mathie apostoli.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Ausstellers. - 1. Orig. nur :Ot.


207.

1310. März 24. Magdeburg. Erzbischof Burchard III und das Domcapitel zu Magdeburg übereignen in Gegenwart des Magdeburger Domkämmerers Siegfried von Anhalt dem dortigen Nicolaistifte zur Erbauung einer neuen Kirche gegen Abtretung der Stelle, auf welcher bisher die Stiftskirche S. Nicolai gestanden, einen Platz auf dem Hofe des Dompropstes.

--- Acta sunt hec Magdeburch in capitulo nostro, anno Domini millesimo cccx, ix Kal. Aprilis, presentibus testibus infra scriptis, videlicet Gunthero de Lindowe cellerario, Ottone de Brezna custode, Gevehardo de Querenvorde preposito sancti Sebastiani, Gunthero de Slavia, Sifrido de Anhalt camerario, Eleghero de Honsten, Bernardo de Beliz cantore, magistro Heydenrico de Erps scolastico, Hinrico de Nygrip, Bernardo de Keteliz, Ottone de Honsten, Hinrico de Grůnenberch preposito ecclesie sancti Nycolai, Gevehardo de Scrapelowe preposito Angarie, ecclesie nostre canonicis, necnon Theoderico decano, Alberto de Alvensleve, Wernero de Wanzsleve, Hermanno

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 137. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_137.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)