Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


88.

1304. Juni 25. Hoim. Graf Otto I von Ascharien bewidmet das Jungfrauenkloster Marienstuhl bei Egeln mit verschiedenen Gütern zu Bleckendorf.

Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum fluxu temporis evanescant, necesse est, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anhalt recognoscimus et presentibus publice protestamur, quod habito maturo consilio ac consensu necnon voluntate Ottonis filii nostri dilecti omniumque heredum nostrorum proprietatem cuiusdam curie site in villa Bleckendorp, strennui inquam famuli Rodolfi dicti de Bleckendorp, cum capella in eadem curia sita, proprietatem quoque quatuor mansorum, uno quartali minus, sitorum in campo et villa predicta, proprietatem etiam sex salictorum, que communiter dicuntur widhold, et duorum pratorum ac proprietatem duodecim curiarum in campo et villa predictis cum omnibus suis attinenciis seu pertinenciis, cum omni insuper iure, quo nos dictas proprietates possedimus sive quod nobis in singulis iam premissis conpetere videbatur, ecclesie Sedis sancte Marie virginis in Egelen et conventui sanctimonialium ibidem Deo famulantium dedimus iure perpetuo possidendas. In cuius rei evidentiam presentem litteram dedimus, quam nostro sigillo fecimus communiri. Testes etiam huius sunt: Henninkus et Albertus patrueles dicti de Monte, Betemannus de Hoyem, Lodewicus de Elvelingerode, Johannes de Glindenberch, Echardus Stamere, Allexander dictus Stumpe milites, famuli vero Borchardus de Tzelinge, Fredericus et Conemundus fratres dicti de Hoyem nec non Ludolphus patruus eorum, Heynemannus camerarius, Arnoldus de Jersleve, et quam plures alii fide digni.

Datum Hoyem per manum Betemanni plebani in Sedorp, notarii nostri, anno Domini millesimo trecentesimo quarto, septimo Kalendas Julii.

Aus dem Original im Pfarrarchive zu Egeln: an rothen und gelben Seidenfäden hat das Siegel angehangen, ist aber verschwunden. - Dabei liegt eine wenig spätere Copie dieser Urkunde, gleichfalls auf Pergament und in Urkundenform geschrieben.


89.

1304. September 15. Bernhard und Heinrich von Plötzke bekunden den Ankauf einer Hufe Landes zu Ilberstedt seitens des Ritters Dietrich Ruf und seiner Ehefrau Gertrud zum Zweck der Ueberweisung derselben an das Kloster Hecklingen nach dem Ableben der Käufer.

Ne ea, que per nos gesta videantur, cum lapsu temporis simul labantur, expedit, ut in scripta publica redigantur. Nos igitur Bernhardus et Hinricus milites dicti de Plozzich omnibus hanc litteram intuentibus recognoscimus et tenore presencium publice protestamur, quod dominus Theodericus miles dictus Růef una cum uxore sua Gherthrude mansum unum situm in campo Gylverstede apud dominum Fredericum virum venerabilem prepositum sanctarum monialium in Hekelinghe ac priorissam eiusdem conventus necnon

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 60. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_060.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)