dyocesis, que in honore beati Nicolai episcopi et confessoris construitur et de novo erigitur, specialiter honorare, omnibus vere penitentibus et contritis, qui ad dictam ecclesiam in eodem festo cum devotione accesserint et manus eidem ecclesie adiutrices porrexerint, de omnipotentis Dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, auctoritate ac nostra confisi quadraginta dies de iniuncta sibi penitencia, dummodo consensus dyocesani ad id accesserit, misericorditer in Domino relaxamus.
Datum Magdeborch, anno Domini millesimo trecentesimo secundo, in commemoratione beatorum Petri et Pauli apostolorum.
1302. Juli 6. Graf Bernhard II von Anhalt über den Verkauf eines Gutes zu Ilberstedt seitens des Klosters Gottesgnaden an den Ritter Wipert Dus auf die Zeit von dessen Leben.
Bernardus Dei gratia comes in Berneburch dictus de Anehalt omnibus presens scriptum intuentibus salutem in eo, qui perditum hominem sua salutifera redemit passione. Que geruntur in tempore, ex facili evanescunt cum tempore et de gestis hominum eciam laudabilibus de facili emergit dura calumpnia, nisi causa memorie oblivio rerum per scripti memoriam auferatur. Notum igitur sit omnibus presens scriptum inspecturis, quod dominus Anno prepositus nec non conventus ecclesie in Gracia Dei allodium suum in Gilverstede cum omnibus suis pertinentiis domino Wiperto militi dicto Dus ad tempora sue vite contulerunt pro quinquaginta duabus marcis argenti Stendalgensis, qui de huiusmodi allodio et suis pertinentiis, licet existentibus periculis grandinum, discordiis dominorum aut inpetitionibus advocatorum, absque ullo impedimento periculorum singulis annis sex choros annone, de quibus tres erunt tritici et siliginis et tres estivalis annone, sine prorogatione eis dare teneatur. Ipso vero eunte viam carnis universe dictum allodium cum suis pertinentiis, fruges sive segetes existentes in eisdem necnon edificia, que in ipso allodio fuerint edificata, libera sine ulla uxoris sue, heredum aut consanguineorum suorum contradictione vacando redibunt ad ecclesiam memoratam. Item omne genus pecorum vel pecudum, scilicet equorum, vaccarum, porcorum, pullorum, et alia animantia, que in prefato allodio fuerint habita seu nutrita, integraliter cedent ecclesie in Gratia Dei, ovibus tantummodo defalcatis, quarum dimidietas cedet ecclesie iam dicte et medietas cedet uxori domini Wiperti prelibati aut heredibus, qui hereditario iure ipsum subsequuntur. Frumentum quoque tam triturandum quam trituratum, si quod ibidem repertum fuerit, omnimode cedet conventui memorato. Preterea si dictus dominus Wipertus1 aliqua bona iam dicto allodio comparando contraxerit tamquam in redimendo decimam, que singulis annis de bonis eiusdem allodii solet dari, aut pomerium vel areas adiacentes allodio recitato, conventui iam dicto dabit, ut inde sui memoria semper peragatur. Ne igitur hoc factum aut oblivio deleat aut inportunitas ingenii malignantis infringat, hanc scripturam nostram inde confectam sub forma testimonii ad petitionem domini Wiperti sepius recitati sepefate ecclesie dedimus et ipsam
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 25. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_025.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
