Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


de Berneburch, dominus Albertus comes de Kothene principes; dominus Henricus de Plozk, dominus Ywanus de Monte, dominus Hennigus de Monte ministeriales, dominus Duraz, dominus Henigus dictus Geyzman milites; Bernardus dictus Vromoldi, Henricus dictus Stoz, Fredericus dictus de Radesleve, et alii quam plures fide digni.

Datum anno Domini moccco primo.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit den an Pergamentbändern anhängenden Siegeln: a) Heinrichs Struz von Pfuhle, wie es bereits Th. II unter no. 841 beschrieben worden ist, und b) Johanns von Pfuhle, ebenda beschrieben.


28.

1302. Februar 28. Halberstadt. Heinrich von Frose bewidmet unter Zustimmung des Grafen Otto I von Anhalt das Kloster Adersleben mit einer Hufe und zwei Joch Ackers.

Nos Henricus de Vrose recognoscimus et tenore presentium publice protestamur, quod cum consensu et voluntate honorabilium dominorum Hermanni Halberstadensis episcopi et Ottonis comitis de Anhalt mansum et ij iugera, quem mansum tenuit dominus Fredericus de Adesleve miles apud cimiterium in feudo de manu nostra, unum iugerum tenuerunt Koneco et Tilo fratres piscatores in Gundessleve, secundum iugerum tenuit autem de manu nostra relicta Scipperi in Hedesleve, cum proprietate et omni iure, quo predictus mansus et prefata iugera ad nos pertinuerunt, vendidimus preposito et conventui in Adesleve perpetuo ac libere possidendum, et prefatus miles et fratres ac relicta, qui occupant predicta bona iure hereditario, amodo tenebunt eadem bona cum favore et licentia predictorum prepositi et conventus. In cuius rei testimonium hoc presens scriptum appensione sigilli nostri dedimus communitum.

Datum Halberstat, anno Domini m.ccc.ij, feria quarta post diem beati Mathie.

Aus dem Copiale Halberstad. miscell. (no. CIV) im Staatsarchive zu Magdeburg. - Im Regest bei Kunze Kl. Adersleben 37.


29.

1302. März 15. Rom im Lateran. Papst Bonifacius VIII beauftragt den Archidiaconus des Bannes Quedlinburg, die dem Kloster Frose willkürlich entfremdeten und verschleuderten Güter, Rechte und Einkünfte demselben zurückzustellen.

Bonifacius episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio …1 archidiacono Quadelimburgensi in ecclesia Halberstadensi salutem et apostolicam benedictionem. Ad audientiam nostram pervenit, quod tam dilecte in Christo filie …1 preposita et conventus monasterii de Vrose, per prepositam soliti gubernari, ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinentis, ordinis sancti Augustini, Halberstadensis diocesis, quam ille, que in ipso

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 20. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_020.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)