Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


Datum anno Domini millesimo trecentesimo primo, feria secunda ante diem beati Martini episcopi.

Aus dem Copiale des Kl. Hedersleben (no. XLVIII) im Staatsarchive zu Magdeburg. Daselbst befindet sich die Notiz, dass in dem Original dieses Copialbuches eine mit obiger fast völlig gleichlautende Urkunde – statt einer ganzen Hufe steht hier nur eine halbe – aber vom 29. November 1302 (in vigilia beati Andree apostoli) datiert verzeichnet steht.


22.

1301. November 11. Fürst Otto I von Anhalt schenkt seinem Unterthanen Bodo Buser verschiedene Güter zu Wiby.

Nos Otto Dei gratia princeps de Anehalt, comes Ascharie, presentibus et futuris recognoscimus manifeste, quod Bodoni dicto Busere nostro subdito damus proprietatem unius mansi siti in campo Wibuyge et quinque iugerum in eadem villa sitorum omni proprietate et iure, quo nos et nostri parentes habuerunt, ita quod vel ad claustrum vel ecclesiam, ubicunque is vel sui heredes duxerint, possunt largiri. Ut hec industria cum effectu de nobis et heredibus, successoribus nostris, servetur inviolabiliter et determinate, presens scriptum nostro sub secreto est sigillatum.

Datum sub anno Domini millesimo tricentesimo et uno, in die beati Martini episcopi.

Aus dem Copiale miscell. Halberstad. (no. CXXIX) im Staatsarchive zu Magdeburg, mit Benutzung des Druckes nach dem Origin. in N. Mittheil. d. thür.-sächs. Vereins IV. 2. 48.


23.

1301. November 23. Ascharien. Graf Otto I von Ascharien bekennt, dass er von dem Kloster Michaelstein auf die Güter zu Güsten noch 25 Mark zum Ankauf eines Schlachtrosses, also im Ganzen 145 Mark Stendalisch empfangen habe.

Otto Dei gratia comes Asscarie et princeps in Anehalt universis, ad quos presens scriptum pervenerit, in perpetuum. Cum abbas et conventus monasterii Lapidis sancti Michahelis a nobis decem mansos, quarta parte unius mansi minus, sitos in Gozsten pro centum viginti marcis Stendalgensis argenti emissent, postea aliquo temporis medio nobis viginti quinque marcas Stendalgensis argenti addiderunt de sua liberalitate, quam pecuniam comiti Hinrico de Blanckenburc pro quodam dextrario nobis presentato et beneplacito persolverunt ita, quod nunc prefata bona in Gozsten empta sunt cum suis attinenciis ab antedictis abbate et conventu pro centum quadraginta quinque marcis argenti Stendalgensis, que pecunia nobis est integraliter persoluta. Ad cuius rei evidenciam ampliorem sigillum nostrum presentibus duximus apponendum. Huius rei testes sunt: Bertrammus et Wetgo nostri notarii; dominus Johannes et Borchardus milites de Erekesberch ministeriales nostri, et Albertus miles, eorundem patruus, Hinricus Bors

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 17. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_017.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)