Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


3.

1301. Februar 17. Halberstadt. Der für den Halberstädter Sprengel ernannte Executor der Beschlüsse des Mainzer Concils befiehlt dem Prior von Osmarsleben, die beikommenden Briefe (no. 4 und 5) dem Pfarrer zu Hoim und den Geistlichen zu Quedlinburg zuzustellen.

1 executor statutorum sacri concilii Maguntini per Halberstadensem dyocesim constitutus honorabili viro domino …1 priori in Asmersleve salutem et sinceram in Domino caritatem. Sub pena suspensionis ab ingressu templi, quam in vos ferimus in hiis scriptis, si mandatum hoc non adimpleveritis, vobis mandamus, quatenus litteras nostras cum presentibus litteris per exhibitorem presentium vobis presentatas plebano in Hoym infra triduum post receptionem presentium presentare et perlegi procuretis, ipsos etiam litteras omnibus et singulis plebanis et viceplebanis antique et nove civitatis in Quedelingeborch et plebano sancti Wiperti ibidem similiter perlegi procuretis ipsas litteras nobis reservantes, donec lator presentium eas duxerit requirendas.

Datum Halberstat, anno Domini mo.ccco.jo, feria sexta ante Invocavit.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentstreifen anhängenden Siegel des Ausstellers (beschädigt). - 1. Der Platz für die Namen durch Punkte bezeichnet.


4.

1301. Februar 25. Erfurt. Der Scholasticus Heinrich von S. Marien zu Erfurt beauftragt den Bischof von Halberstadt mit der gegen den Grafen Otto I von Anhalt wiederholt auszusprechenden Excommunication.

Venerabili patri ac domino Hermanno1 ecclesie Halberstadensis episcopo Henricus scolasticus ecclesie sancte Marie Erfordensis, iudex auctoritate sedis Maguntine deputatus, cum affectu sincero paratam ad quevis beneplacita voluntatem. Sua nobis honorabiles viri Fredericus1 decanus, Henricus1 scolasticus totumque capitulum ecclesie sancte Marie Halberstadensis insinuacione monstrarunt, quod vos nobilem virum dominum Ottonem comitem de Anehalt excommunicatum a nobis pro quibusdam dampnis et iniuriis dictis Frederico1 decano et capitulo ac eorum ecclesie per eundem nobilem irrogatis absolveritis in obsidione castri Harlingeberge sub forma satisfactionis et pro bono pacis2 et postmodum eundem comitem monueritis ac moneri feceritis studiose, ut de ipsis dampnis et iniuriis satisfaceret conpetenter. Qui, ut dicitur in hac parte, parere minus curat vestris monitis et mandatis in non modicum dictorum Frederici1 decani et capituli detrimentum. Quocirca iam dictis dominis nobis instantibus et petentibus paternitati vestre mandamus in virtute sancte obediencie precipiendo firmiter et districte, reverentia tamen vestra salva, quatenus prelibatum dominum Ottonem comitem de Anehalt de superhabundanti moneatis et moneri faciatis, quem eciam monemus per presentes, ut infra quindecim dies post vestre monicionis edictum, quorum quinque pro primo, quinque pro secundo et reliquos

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 5. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_005.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)