Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


omni contradictione ad nostram redibunt ecclesiam, sicut prius, eorumque memoria in eadem nostra ecclesia fideliter peragetur. Ut autem hec rata et inconvulsa permaneant, in huius rei testimonium presentes conscribi decrevimus sigillo sepedicte nostre ecclesie communitas.

Acta sunt hec anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo quinto, dominica proxima post festum apostolorum Petri et Pauli, in claustro nostro Vrosen, presentibus dominabus et canonicis, scilicet domino Henrico, domino Friderico, domino Friderico de Nachterstede, domino Johanne, domino Haltone, domino Conrado, domino Alberto canonicis et sacerdotibus. Testes vero sunt: Tidericus de Sedorp, Otto de Hartbeke, Olricus de Germersleve, Henningus de Blekkendorp, Johannes Moderowe, Heneke dictus de Pezekendorp, et alii quam plures tam clerici quam layci fide digni. Amen.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, welches stark durch Moder gelitten hat: das angehängt gewesene Siegel ist verloren. - 1. Sirach. 8.8. - 2. Gänzlich erloschene Stellen im Orig. - 3. Orig. nur: W.


795.

1295. August 3. Bischof Volrad von Halberstadt belehnt die Aschersleber Bürger Walter von Osingesdorf und Konrad von Schierstedt mit dem Zehnten von Gütern bei Aschersleben.

Oblivioni locus tollitur et labili memorie facili subvencione succuritur, dum res inter mortales acte scripture memorie testimonio perhennantur. Quapropter nos Volradus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus recognoscimus per presentes et publice protestamur, quod discretis viris Walthero de Osinghestorp et Conrado de Scherstede sororio ipsius ac ipsorum heredibus, civibus in Ascharia, decimam unius prati, trium arearum et unius curie, que hopgarde vulgariter dicitur, sitis iuxta iam predictam civitatem Ascharie contulimus et presentibus conferimus possidendam tytulo pheodali. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus apponendum. Huius collacionis testes sunt: magister Meynerus noster notarius, Wolraven miles, Johannes Mandorp et Nitardus famuli, et alii fide digni.

Datum anno Domini mo.cco.xcvo, in die invencionis beati Stephani.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, wohlerhaltenen Siegel des Ausstellers.


796.

1295. September 30. Mölln. Die Herzöge Johann II, Albrecht III und Erich I von Sachsen geben zu der Schenkung ihres Oheims Albrecht II an das Nicolaikloster zu Coswig (no. 744) ihre Zustimmung.

Nos Johannes, Albertus et Ericus Dei gratia Saxonie, Angarie, Westphalie duces tenore presentium recognoscimus, quod donationem factam per patruum nostrum dilectum

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 559. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_559.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)