Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


commoda utriusque. Ne ea, que perpetue noticie debent tytulis refulgere, ullam calumpnie maculam paciantur, cautum est, ut scripturarum testimonio et inscriptione testium perhennentur. Hinc est quod tenore presencium recognoscimus publice protestantes, quod honorabilis vir dominus Hinricus abbas de Ilseneborg importunam vexationem redimens a filiis honorabilis viri domìni Johannis senioris militis de Gatersleve, scilicet1 Johanne, Erico et Thiderico, et a filiis domini Johannis militis iunioris fratris eiusdem, scilicet1 Johanne et Erico, nec non ab omnibus heredibus eorundem advocaciam novem mansorum cum dimidio sitorum in Meringhe pro quindecim marcis Stendaliensis argenti ab impetitione qualibet omnimode liberavit in hunc modum, quod predicti honorabiles viri de Gatersleve eorumque heredes omni iuri supradicte advocatie renunciaverunt, quod se habere in mansis dixerant prenotatis. Cuius rei testes sunt: dominus Rodolfus de Gatersleve canonicus Halberstadensis, dominus Fridericus de Winningstede senior Hildensemensis ecclesie canonicus; Borchardus de Berewinkel, Conradus de Biwende milites; Hinricus pincerna, Hinricus de Gherenrode famuli, et quam plures alii fide digni. Ut autem prelibatus contractus iugiter maneat inconvulsus, presentem paginam inde confectam nostris sigillis necnon principaliter illorum de Gatersleve dedimus communitam. Acta sunt hec Halberstat, anno Domini moccoxcoiijo, dominica proxima post epyphaniam Domini.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit den an Pergamentbändern hängenden Siegeln des Dompropstes Günther, des Propstes Hermann und eines der Eriche von Gattersleben (sämmtlich mehr oder minder beschädigt.) Auch im Ilsenburger Copialbuche im gräfl. Stolbergischen Hauptarchive zu Wernigerode. - 1. Orig: silicet.


741.

1293. Januar 18. Ascharien. Heinrich von Anhalt, Propst von S. Blasien in Braunschweig, bezeugt die Schenkung von 35 Hufen Landes zu Hercksdorf sowie der dortigen Kirche an das Kloster Michaelstein seitens seines Bruders Otto.

Henricus de Anahalt Dei gratia prepositus sancti Blasii in Bruniswic et sancte Magdeburgensis ecclesie canonicus omnibus, quibus presens scriptum fuerit exhibitum, salutem in virginis filio gloriose. Sicut testatur Salomon1, omnes aque de mari exeunt et in mare refluunt, in hunc modum omnis caro de die in diem deficit, donec in suam materiam et in pristinam originem redigatur, et cum homine transeunte noticia transit rerum. Unde necesse est, ut noticia, quorum perhennis esse debet memoria, scripti testimonio perhennetur. Noverint igitur universi presentis temporis et futuri, quod frater noster predilectus Otto comes Ascharie et princeps de Anahalt, divina motus pietate, xxxv mansos et ecclesiam in Herrikesdorp donavit cum omni iure proprietatis et proventuum abbati, priori totique conventui monachorum Lapidis sancti Michahelis2, quod nos gratum ratumque gerimus et acceptum. Ut autem hec donacio robur firmitatis optineat ac illibata3 iugiter permaneat, sigillum nostram presentibus duximus apponendum. Datum Ascharie, anno Domini mo.cco.xcoiijo, xvo Kalendas Februarii.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 524. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_524.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)