Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


ob pii benefico dominorum favorem nos milites prenotati eidem Kolbicensi cenobio mansum in Gylverstede et omnem proprietatem, quidquidque iuris omnis fuerit, ipsi damus perpetue possessurum. Insuper omnem proprietatem et ius super quatuor mansos et totidem areas in Lenz a proattavo nostro sibi datos ratum a nobis et nostris heredum heredibus ac linee pertinentibus habituri noverint universi. Ne igitur in hiis rancor dubii et oblivionis oriatur, litteram munimine sigilli pro salute omnium animarum nostrarum ac fidelium defunctorum fecimus communire. Testes huius sunt: Johannes1 prepositus, Theodericus3 senior, Ludolfus, Fredericus, Daniel, Hinricus de Lizk, Bertoldus, Arnoldus de Rodenvorde, Hermannus de Goztene, Johannes1, Bernardus, Hinricus, Burchardus, Johannes1 Booz, Nycolaus, Johannes1 plebanus in Waldal archipresbiter; Johannes1 de Silvervorde, dominus Johannes1 miles dictus Geycemannus, dominus Conradus6 et Hinricus2 milites de Aldenburg. Acta sunt hec anno mo.cco. nonagesimo secundo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: von den drei an Pergamentbändern angehängt gewesenen Siegeln ist nur noch das Bruchstück des einen (wohl Johann von Waldeser zugehörig) vorhanden. Auch im Kölbigker Copialbuche zu Zerbst. - 1. Orig. nur: Jo. - 2. Orig. nur: H. - 3. Orig. nur: Th. - 4. Orig. nur: ve. - 5. Orig. nur: Con.


736.

1293. Januar 3. Magdeburg. Erzbischof Erich von Magdeburg tauscht mit dem Kloster Wiederstedt Güter zu Oerner.

Ericus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus omnibus has litteras audituris in perpetuum. Cautum est et utile actiones conscribi temporum, ne a memoria hominum defluant sed quod perveniant ad scientiam futurorum. Inde est quod recognoscimus tenore presentium protestantes, quod nos viginti duo iugera in campo Ornere sita ad nostram ecclesiam spectantia et per Jordanum et Bertoldum de Ornere, nostre ecclesie ministeriales, heredesque suos nobis ac nostre ecclesie libere resignata donavimus monasterio ac sanctimonialibus in Wederstede cum omni iuris plenitudine perpetuis temporibus possidenda, renuntiantes omni iuri, quod nobis et ecclesie nostre in predictis iugeribus conpetebat, recipientes nichilominus permutationis titulo viginti duo iugera in predicto campo sita a devotis in Christo dominabus Elizabeth priorissa et toto conventu sanctimonialium predicti monasterii cum omni iuris plenitudine vice reciproca possidenda. Ut autem hec nostra donatio stabilis perhenniter perseveret, presens scriptum inde confectum nostro sigillo fecimus communiri. Testes huius rei sunt: Ruperte de Mansvelt nostre ecclesie camerarius; Hildebrandus de Ovsvelt et Conradus Smuk milites nostri, Theodericus de Scerenbeke. Datum Magdeburg, anno Domini m<sup<o.coco.lxxxxiij, iij Nonas Januarii.

Aus dem Copiarium Mansfeldicum (no. XCIII) im Staatsarchive zu Magdeburg.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 520. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_520.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)