Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


in usus nostre ecclesie totaliter est conversa. Hiis peractis prefatus Theodericus1, eterne salutis non immemor, ipsum usumfructum ecclesie Lapidis sancti Mychahelis de nostra et capituli nostri voluntate liberaliter et totaliter erogavit, supplicans nobis humiliter et devote, ut nos proprietatem huius decime donare dicto monasterio dignaremur. Nos ergo ob honorem Dei et ad instantiam prescripti Theoderici1 et ob favorem et gratiam, quo amplectimur monasterium nominatum, de libero consensu nostri capitoli necnon honorabilium virorum Guntheri prepositi, Alberti decani, Gevehardi cellerarii, Hermanni prepositi sancti Bonifacii vices nostras, Halberstadensis videlicet episcopi, gerentium necnon Bertoldi de Cletthenberch, supradicti banni archydiaconi, donavimus proprietatem decime supradicte cum omni iure, fructu et utilitate, tam in campo quam in villa, monasterio Lapidis sancti Mychahelis supradicto libere et quiete perpetuo possidendam. Ut igitur hec nostra donatio rata et firma perseveret, presentem litteram sygillis, nostro Volradi episcopi ac capituli nostri et premissorum quatuor dominorum nostras vices gerentium, consignatam dedimus antedicto monasterio in robur perpetue firmitatis. Huius rei testes sunt: Bertoldus de Cletthenberch, Heidenricus de Scarthfelth, Rodolfus de Gatersleve, Gevehardus de Arnesten, Albertus de Anehalth, Lodewicus de Wanzleve, Olricus de Honsten, Gunzelinus de Bichelinge nostre maioris ecclesie canonici; Jacobus decanus, Henricus scolasticus, Fredericus de Winningestede, Johannes de Heylegendorp sancte Marie ecclesie canonici; Bernardus de Papestorp, Wernerus marscalcus noster, Hugoldus de Serkstede, Wernerus de Slage milites, et plures alii fide digni.

Datum in Halberstat, anno Domini mo.cco. nonagesimo secundo, ixo Kalendas Januarii.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel: die Siegel sind gewaltsam abgerissen. Auch im Aschersleber Copialbuche. - 1. Orig. nur: Th.


735.

1292. Johann, Heinrich und Dietrich von Waldeser kaufen für Johann von Waldeser eine Präbende im Kloster Kölbigk und bewidmen letzteres mit einer Hufe Landes zu Ilberstedt, indem sie zugleich eine frühere Schenkung ihres Ahnherrn an dasselbe in Lenz bestätigen.

Nos Dei gratia Johannes1, Hinricus2 et Theodericus3 milites dicti de Waldeser universis Christi fidelibus hanc litteram inspecturis in vero salutari salutem. Cumque donis temporalibus celestia possimus habere premia, dignis actibus animabus memoria comparator, quia ea, que aguntur in tempore, simul ea relabi percipimus cum ipso, nisi scriptis publicis sub testimonio privilegii alte memorie commendantur. Igitur venerabilis noticia vel4 firma omnibus litteram intuentibus fideli testimonio sit commissa, quod nos dilecto filio ac fratri nostro Johanni1 apud ecclesiam sancti Magni martyris in Kolbeke unius domini prebende stipendium comparavimus vite sue, eciam locum struendi habitaculum ei ordinavimus deputatum, quod quecunque in eo aut loco alio in quocunque in annona, in pecoribus, in supellectilibus aut in rebus aliis contraxerit, hec ecclesia memorata post obitum eius cum nostrorum omnium ac heredum consensu benivolo retinebit. Preterea

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 519. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_519.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)