Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


713b.

(1291.) Die Gebrüder Ulrich und Heinrich, Besitzer des Schlosses Westorf, verkaufen dem Kloster Michaelstein einen Wald oberhalb des Hakels.

Universis Christi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, Olricus et Henricus fratres, domini et possessores castri in Wedestorp, salutem in eo, qui dat regibus salutem. Memorie debilitas adiuvatur et malignantium falsitas enervatur, cum presentium acta scripture et sygillorum testimonio posteris ostenduntur. Igitur nos profitemur presentibus protestando, quod filiorum nostrorum et heredum legitimorum consensu et voluntate gratuita accurrente quandam silvam, que sita est super Hakel, ecclesie Lapidis sancti Mychahelis cum proprietate et omni iure, quod in ipsa habuimus, pro ix marcis examinati argenti vendidimus perpetuo possidendam. Et ne predicta ecclesia a nostris successoribus seu a quolibet alio inpediatur vel inquietetur, presentem paginam ipsi tradidimus cum nostris sygillis et subscriptis testibus communitam. Testes autem sunt: filii nostri Borchardus, Olricus, et Henricus Duyge miles; Wernerus monetarius, Krest cives Ascharie, et alii quam plures fide digni.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel, mit den an Pergamentbändern hängenden Siegeln der beiden Aussteller, beide einen Adlerflügel zeigend und mit den Umschriften: Sigillum Olrici Dapiferi Comitis und S'. Hinrici Senioris de Wedestorp. Vergl. über diese Siegel auch die Bemerkungen zu no. 591 und 713a. - Wohl um dieselbe Zeit ausgestellt wie no. 713a.


714.

(1291.) Graf Otto I von Ascharien verkauft dem Kloster Michaelstein Güter zu Winningen und Hercksdorf, sowie die Vogtei über zwei Hufen zu Schadeleben.

In nomine sancte et individue trinitatis. Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps in Anehalth universis Christi fidelibus, ad quorum noticiam presens scriptum pervenerit, salutem in eo, qui principibus et gentibus dat salutem. Litterarum vera expressione obscura clariora et incerta redduntur presentibus et posteris cerciora. Viris igitur religiosis, qui facilius hoc tempore inpetuntur, necesse est, ut ea, que ipsis donantur, scriptis et testibus efficacius muniantur. Hac moti ratione profitemur presentibus protestando, quod nos monasterio Lapidis sancti Mychahelis liberaliter donavimus bona subscripta ab omni alieno dominio exempta libere et perpetuo possidenda, dilecti filii nostri Ottonis heredumque nostrorum consensu benivolo accedente, quorum ad hoc voluntas fuerat requirenda, videlicet in campis Winninge septem mansorum proprietatem cum areis et attinentiis suis, quos a nobis Rodolfus miles de Winninge et Johannes patruus eiusdem pheodaliter tenuerunt et nobis ad talem donationem voluntarie resignarunt; preterea tres mansos in Herrekestorp cum eorum appendiciis, quos Willekinus miles de Hoyem a nobis conditione tenuit iam premissa; insuper ibidem duos mansos nostros proprios et solutos et tria iugera in campo quolibet cum pratellis et salictis,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 504. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_504.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)