Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


libere monasterio ac conventui sororum in Cozwich de cura fratrum ordinis predicatorum quatuor1 mansos in campo Crupiske cum omni iure nobis in eisdem competenti eidem monasterio et conventui iuste proprietatis titulo quiete ac pacifice in perpetuum possidendos. Ut autem predicta nostra donacio perpetua maneat et subsistat, sigillum nostrum duximus presentibus apponendum, attestantibus domino Lodowico de Hakeborn genero nostro necnon Hinrico de Stene milite nostro ac Johanne cellerario, qui dictos mansos sua pecunia comparaverat, aliisque pluribus fide dignis. Datum Cozwich, anno Domini mo.cco.lxxxxo, in vigilia beate Lucie2 virginis.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das an schwarzen Seidenfäden angehängt gewesene Siegel ist nicht mehr vorhanden. - 1. quatuor von späterer Hand ergänzt. - 2. Der Name ist durch Verlöschen der Tinte undeutlich geworden.


688.

1290. December 29. Bernburg. Thilo von Warmsdorf bewidmet das Frauenkloster zu Plötzke mit Gütern zu Schlickensdorf.

In nomine Domini amen. Ego Thilo dictus de Warmisdorp recognosco et presentibus protestor, me dedisse bona Schilckenchtisdorp preposito ac dominabus universis in Plozcik cum omni, sicut ibidem habui, iure, verum quali modo ad me dinoscebantur pertinere. Id vero donum feci cum consensu meorum filiorum ac heredum. In cuius rei evidentiam presentem litteram meo sigillo roboravi. Datum Berneburch, anno Domini mo.cco. nonagesimo, in die beati Thome episcopi1 Cantuariensis.

Aus dem Original im Hauptstaatsarchive zu Dresden, mit dem an einem Pergamentbande angehängt gewesenen, jetzt losgelösten Siegel des Ausstellers. - 1. Orig: apostoli.


689.

1290. Propst und Convent des Klosters Gröningen überlassen dem Kloster Hecklingen tauschweise die Leibeigene Geveheid mit ihren Kindern.

Albertus1 Dei gratia prepositus, Johannes2 prior ac universitas conventus monasterii in Groninge omnibus presens scriptum intuentibus post huius vite decursum eterne beatitudinis meritum cum electis spiritibus adipisci. Quoniam misera et labilis generatio hominis preterit et advenit ac more fluentis aque numquam in eodem statu perseverat, quare necesse est, ut ea, que aguntur in tempore, ne simul labantur cum tempore, scriptis ac dictis testium perhennari3, hinc est quod litterarum presentium serie publice protestamur, quod Geveheydim ecclesie nostre litonem in Cocstede commorantem, Hermanni uxorem, cum liberis et parvulis ab ea generalis sive adhuc generandis sub pretextu concambii eo iure, quo ecclesie beati ac gloriosi martiris Viti et nostre fuerat astricta, ecclesie sancti Georii in Hekeling conferimus a iugo nostre servitutis liberam et exemptam. Huius rei testes sunt: Ludolfus ecclesie nostre custos, Johannes hospitalis nostri

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 487. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_487.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)