Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


684.

1290. September 30. Auf dem Emersberge. Die von dem Grafen Heinrich von Blankenburg zwischen den Edelherren Werner, Gardun und Otto von Hadmersleben einer- und dem Decan und Capitel der Stiftskirche zu Goslar andererseits am 3. September (1290) vermittelte Uebereinkunft bezüglich der dieser Kirche zustehenden Güter zu Wester-Egeln und Edekersleben wird vor dem Grafen Otto I von Anhalt als vor dem vom Könige Rudolf I eingesetzten Landrichter für Sachsen bestätigt.

In nomine Domini amen. Hinricus Dei gratia comes de Blankenburch universis Christi fidelibus, ad quos presentes littere pervenerint, salutem in eo, qui est omnium vera salus. --- Unde sciant presentium inspectores, quod nos ad speciale mandatum domini nostri incliti regis Romanorum Rodolfi quandam amicabilem compositionem ordinavimus inter nobiles viros Wernerum, Gardunum et Ottonem fratres eius dictos de Hademersleve parte ex una et dominum decanum et capitulum ecclesie sanctorum apostolorum Symonis et Jude et sancti Mathye in Goslaria parte ex altera super discordiis et controversiis inter ipsos iamdudum habitis et ventilatis super quibusdam bonis et redditibus predicte ecclesie pertinentibus spectantibus ad villicationem in Westeregelen et in Edekersleve cum villis circumiacentibus, quas infra per ordinem plenius distinguemus, quam villicationem dicti nobiles de Hademersleve sibi iam longo tempore contra voluntatem Goslariensis ecclesie usurparant. Placitavimus autem in hunc modum ---. Hec autem forma et modus compositionis ordinatus exstitit per nos et inventus in Monte apud civitatem Halberstat, prope parvum Hersleve, apud clusam lapideam, cooperantibus fratre nostro domino Hermanno preposito et filio nostro Henrico Halberstat maioris ecclesie canonicis. --- Actum die dominica ante nativitatem beate virginis Marie. Et ut huiusmodi compositionis ordinatio per nos facta auctoritate regia, quam prediximus, consensu partium nichillominus accedente, ex notitia plurium maiorem sortiretur effectum, eandem in crastino beati Mychaelis archangeli in monte, qui Emersberch nuncupatur, evidenter et litteratorie fecimus pro autenticando negotio publicari coram domino nostro Ottone de Anehalt, iudice capitaneo a glorioso Romanorum rege Rodolpho pretaxato per Saxoniam de consensu principum constituto, et venerabili patre ac domino nostro Eriko sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopo nec non et fratre ipsius illustri principe Ottone de Brandenburch, qui tres iam dicti etiam manuale promissum ad manus ecclesie et capituli Goslariensis a sepedictis nobilibus de Hademersleve ad omnia premissa fide prestita observanda inviolabiliter receperunt, presentibus etiam nobis domini nostri Ottonis predicti de Anehalt coniudicibus, scilicet nobili viro comite Conrado de Werningerode et nobis Henrico comite de Blankenburch ac comite Henrico de Regenstein. In omnium itaque premissorum evidens testimonium et munimen presens scriptum exinde confectum sigillis omnium predictorum principum ac nobilium una cum sigillis nobilium de Hademersleve et Goslariensis capituli procuravimus insigniri. Huius rei testes sunt, quia presentes aderant: dominus Gevehardus de Querenvorde prepositus Hildensemensis, dominus Hermannus et Borchardus fratres dicti de Blankenborch canonici maioris ecclesie Halberstat; item dominus Bosso de Mansvelt, dominus Abeko de

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 484. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_484.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)