Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Volcmaro, Henrico et Nycolao taliter expressius placitasse, quod iidem omnia bona sua, que a nobis nunc tenent, ubicunque sita sunt, et si que in posterum sub nobis et in nostro dominio empcione comparaverint vel eciam si eis aliqua bona in futurum concesserimus, ipsorum gracia servitutis tenebunt a nobis et possidebunt ipsi eorum omniumque heredes in perpetuum sine omni precaria et sine omni mensura, distribucione funiculi, immo absque omni ingratitudine seu violencia quacunque, quocunque nomine possent hec nominari, pacifice, commode et quiete, nec ipsos nos nostrique heredes futuris temporibus ullatenus quocunque modo gravabimus in hac parte. Ut igitur hec predicta omnia per nos nostrosque heredes in futurum nullatenus irritentur seu infringantur, presentes eis damus litteras sigillis nostris roboratas. Huius rei testes sunt: milites Johannes de Wyldenhaghen, Albertus et Fredericus de Rennebeke, Johannes de Mentiz, Andreas de Gulen, Heidekynus de Sedorp, Wernerus de Lughe et armigeri Conradus de Rennebeke, Thilo de Wildenhaghen, Plumeke, et ahi quam plures fide digni. Datum anno Domini mo.cco.lxxxxo, in die festi Pentecostis.

Aus dem im Gutsarchive zu Radensleben befindlichen Original gedr: Riedel cod. dipl. Brand. I. 4. 511.


676.

1290. Juni 3. Magdeburg. Erzbischof Erich von Magdeburg und das dortige Domcapitel bewidmen in Gegenwart Burchards von Blankenburg, Propstes zu S. Wiperti in Nienburg, das Nicolaistift mit einer halben Hufe Landes und einem Hofe zu Eikehardesdorf.

--- Testes huius rei sunt: Borchardus de Blankenburg prepositus sancti Wiperti in Nienburg, Ropertus de Mansveld, Otto de Brezna, nostre ecclesie canonici; Richardus de Alsleve dapifer, Heinemannus de1 Alsleve, Heidenricus de Nigrip, Hildebrandus de Ovesveld, Conradus Smuck, Henningus de Bardeleve milites nostri, et quam plures alii fide digni.

Datum Magdeburg, anno Domini m.cc.lxxxx, tertio Nonas Junii.

Aus dem Copialbuche des Stifts S. Nicolai (no. LXI) zu Magdeburg im dortigen Staatsarchive. - 1. Fehlt im Mspt.


677.

1290. Juni 17. Burchard, gewesener Burggraf von Magdeburg, bewidmet das Kloster Neuwerk bei Halle mit anderthalb von Hermann von Wederde genannt Peper aufgelassenen Hufen Landes zu Kutten.

In nomine sancte et individue trinitatis Burchardus Dei gratia vir nobilis dictus burgravius de Magdeburg omnibus in perpetuum. --- Universitati ergo Christi fidelium notum esse volumus presentis temporis ac futuri, quod honorabilis in Christo domini

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 478. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_478.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)