dictus Knut milites, Heinricus2 plebanus in Oldisleiben, Conradus3 plebanus de
Saxenborg, Heinricus2 de Sangerhusen, et alii quam plures.
Acta sunt hec anno Domini moccolxxxviij, iij Kalendas Octobris.
1288. October 2. Leipzig. Hermann, Prior des Franciskanerordens in Deutschland, erlässt an die Nonnen des Frauenklosters zu Coswig einen Hirtenbrief und bestellt zu ihrem Seelsorger den Prior desselben Ordens in Magdeburg.
In Dei filio karissimis …1 priorisse et conventui sororum ordinis predicatorum in Cozwic frater Hermannus, fratrum eiusdem ordinis per Theutoniam prior et servus, salutem et augmentum continuum celestium gratiarum. Exultate, filie Syon, in rege vestro, plaudentes manibus iubilate Deo in voce exultationis, qui vos, sicut predestinavit, sic et vocavit in ammirabile lumen suum, a tenebris seculi segregatas reddidit grafie socians sanctitati2. Ecce enim beatas vos dicere poterunt omnes per secula naciones eo, quod magna vobis fecerit qui suam omnipotenciam miserando maxime manifestat vestrum desiderium adimplendo. Nam mediante venerabili domino Johanne3 Tusculano episcopo, apostolice sedis legato, sicut in suo vobis concesso privilegio continetur, incorporate estis sive unite eximio predicatorum ordini, quem Deus tanquam luminare maius in ecclesie posuit firmamento, ut quod vobis ex fragilitate sexus defuit ad profectum, de ipsius ordinis habundancia suppleatur et tanquam oves mansuetudine predite sub eis pastoribus, qui creditum sibi observant vigilias super gregem, insaciabilis lupi fauces minime formidetis. Talibus gregum magistris, quos superni luminis claritas circumfulsit, dignius obeditis, qui vos accubare faciant in locis uberrimis doctrinarum, fortia custodientes, infirma colligantes, erronea reducentes, omnibus omnia facti, quatenus lucrifaciant animas precioso agni sanguine comparatas. Cum igitur inserte sitis olive4 pulcre, uberi, fructifere, speciose, sollicite vobis providendum est, ut, sicut radix sancta, ita et rami, sicut massa, ita delibacio sancta fiat. Jam in premissi ordinis stirpe novella plantacio ad hec probabimini posite, ut eatis et fructum, qui permanet, afferatis, quales fructus describit apostolus, videlicet caritatem, gaudium, pacem, pacientiam, benignitatem, bonitatem, fidem, modestiam, longanimitatem, mansuetudinem, continentiam, castitatem. Hos fructus si qua in tempore suo non attulerit, tanquam arbor autumpnalis eradicata et mortua ignis perpetui cibus erit5. Virtutum autem redimite iacinctis celestem sponsum accensis lampadibus cum oleo nitide conscientie prestolantur nec inproviso regis adventu turbate pulsant cum virginibus fatuis et non introeunt, querunt et non inveniunt, petunt et non accipiunt6, sed magis secure iam triumphancium agminum choris deputantur, ubi regina virginum transcendens culmen omnium paratum offert bravium hiis, que carnalia desideria respuerunt, que legem nature, libertatem licentie, etatis impetum devicerunt7. Ceterum quia personaliter vel raro vobis possum adesse, ne aliquid ex hoc in spiritualibus et temporalibus vestra sumat dilectio detrimentum, karissimo mihi in
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 454. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_454.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
