Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Alberti, Bernardi, Henrici sororibus ordinis fratrum predicatorum in claustro ville Wederstet morantibus decimam eiusdem ville venerabili domino Volrado Halberstadensis ecclesie episcopo, a quo eam tenuimus in feodo, ad usus sororum dictarum resignavimus. ---

Acta sunt hec anno Domini mo.cco.lxxxiiijo.

Gedr. nur in diesem Bruchstück: Pfeffinger Vitriar. illust. II 525.


577.

1284. Die Gräfin Sophia von Anhalt, Gemahlin des Fürsten Bernhard I, resigniert dem Bischofe Volrad von Halberstadt den Zehnten zu Gross-Wiederstedt.

Venerabiii domino suo Volrado1 Halberstadensis ecclesie episcopo Sophia Dei gratia dicta comitissa de Anehalt quicquid potest servitii et honoris. Decimam in maiori Wederstede, ubi est claustrum sororum fratrum ordinis predicatorum, quam in campo et in villa nomine dotis ex collatione vestra post mortem mariti nostri comitis Bernardi ad tempora vite nostre habere debuimus, si nos supervivere forsan contingeret, vobis per presens scriptum libere resignamus. In cuius resignationis evidentiam et testimonium sigillis vestro et nostro hoc scriptum voluimus consigniri. Testes huius rei sunt: viri nobiles Burgardus de Barebuge, Walterus de Arnesten, milites Heinricus de Loderstede, Thidericus de Allenburch, Everhardus dictus Croch, et plures alii fide digni. Acta sunt hec anno Domini mo.cco.lxxxiiijo.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: von den beiden an Pergamentbändern angehängt gewesenen Siegeln ist nur noch ein Bruchstück von demjenigen des Bischofs Volrad vorhanden. - Gedr. unvollst. Pfeffinger Vitriar. illust. II. 525; Lenz Becmannus enucl. 238. - 1. Orig. nur: V. - Die Gräfin (Fürstin) Sophia war Bernhards I zweite Gemahlin und eine Tochter des Königs Abel von Dänemark.


578.

1285. Januar 28. Herzog Johann I von Sachsen bewidmet das Kloster Hecklingen mit zwei Hufen Landes zu Steinborn.

Johannes Dei gratia Saxonie, Angarie, Westfalie dux, burcgravius Magdeburgensis omnibus presens scriptum visuris salutem in virginis filio benedicte. Beneficia nostra et maxime, que reverendis locis, utpote ecclesiis, exhibere curamus, inmutabilia permanere volentes in publicam eo frequencius scripture deduci facimus nocionem. Sciant igitur presentes et posteri universi, quod nos ob reverentiam Dei et gloriose virginis matris eius duos mansos in villa Stenborn sitos damus ecclesie et conventui in Hekelinghe quoad proprietatem liberos perpetuo possidendos. Ne itaque dicte donationis nostre

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 410. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_410.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)