Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


561.

1283. December 29. Langenstein. Bischof Volrad von Halberstadt bestätigt dem Kloster Mehringen alle demselben von Erzbischöfen und Bischöfen ertheilte Indulgenzen.

Nos Volradus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus auctoritate presentium omnes indulgentias datas a reverendis dominis et patribus archiepiscopis et episcopis monasterio in Meringe, nostre diocesis, ratificamus et adhuc conferendas easque in nomine Domini confirmamus. De omnipotentis etiam Dei misericordia confisi et sue matris Marie omnibus vere penitentibus et confessis, qui dicto monasterio in Meringe manum porrexerint adiutricem, quadraginta dies de iniuncta penitentia misericorditer relaxamus.

Datum Langenstein, anno Domini mo.cco.lxxxiijo, in crastino Innocentium, pontificatus vero nostri vicesimo octavo anno.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: Siegel verschwunden.


562.

1283. Abt Johannes von Sichem (Sittichenbach) ertheilt der Pröpstin Irmingard und dem Convente von Frose einen Fraternitätsbrief.

Frater Johannes dictus abbas cum universo fratrum suorum collegio in Sychem domine Ermegardi totique conventui in Vrose orationum suarum suffragium salutare. Exigente pie devotionis affectu, quem circa domum nostram et fratres nostros specialiter habetis, devotioni vestre offerimus et damus fraternitatem et participium bonorum omnium, que apud nos fiunt ac deinceps Deo dante fient in missis, vigiliis, ieiuniis et orationibus ceterisque piis operibus, quibus Deo placere contendimus, in vita vestra pariter et in morte, ita etiam, cum obitus vestrarum dominarum nostro capitulo fuerit intimatus, a Domino specialium orationum subsidiis impetremus. Datum anno Domini mo.cco.lxxxiijo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentstreifen angehängten Siegel des Ausstellers.


563.

1283. Konrad und Burchard von Rieder entschädigen die Stiftsherrn von S. Marien zu Coswig und ihre Leute wegen des denselben ihrerseits zugefügten Schadens.

Nos Conradus et Burchardus milites dicti de Rydere notum esse volumus et tenore presencium protestamur, quod, quia ecclesiam beate Marie in Coswik et homines eiusdem

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 401. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_401.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)