Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


eum et suos heredes dinoscitur pertinere3. Ut autem hec donatio sicut a bone voluntatis mee liberalitate procedit, perpetuis temporibus maneat inconvulsa, presens inde scriptum sigilli nostri inpressione feci muniri, donans illud illi cenobio ad cautelam. Testes huius rei sunt: dominus noster comes et Ulricus marscalcus et Ulricus de Wedstrop1 et dominus Arnoldus de Monte et dominus Helenbertus et Richardus Gogreve et Otto Gogreve, et alii quam plures. Acta sunt hec anno Domini mo.cco.lxxxjo.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an gelben und rothen Seidenfäden hängenden Helmsiegel des Ausstellers (Taf. VI. 3). - 1. So im Orig. - 2. Orig: cenobie. - 3. Hier schliesst im Orig. der Satz.


530.

1282. Januar 13. Orvieto. Papst Martin IV beauftragt den Abt des Schottenklosters zu Herford, den Decan von Stendal und die Aebtissinnen von Quedlinburg und Gernrode zu ihrer Schuldigkeit dem Diöcesanbischofe gegenüber anzuhalten.

Martinus episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio …1 abbati monasterii Scotorum2 in Herfordia, Maguntine diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Conquestus est nobis venerabilis frater noster Volradus1 Halberstadensis episcopus, quod Johannes1 decanus de Stendale ac Bertradis1 de Quedelingenborg et Mechtildis1 de Gernerothe ecclesiarum secularium abbatisse eorumque capitula, Halberstadensis diocesis, falso asserentes, se fore ab ipsius episcopi iurisdictione exemptos, dicto episcopo tamquam suo diocesano obedire ac intendere indebite contradicunt, quamquam aliquod exemptionis privilegium super hoc non habeant nec ostendant. Quocirca discretioni tue per apostolica scripta mandamus, quatinus partibus convocatis audias causam et appellatione remota debito fine decidas faciens, quod decreveris, per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Testes autem qui fuerint nominati, si se gratia, odio vel timore subtraxerint, censura simili appellatione cessante compellas veritati testimonium perhibere. Datum apud Urbem Veterem, Idibus Januarii, pontificatus nostri anno primo.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit der an Bindfadenschnur hängenden Bleibulle des Ausstellers (Avers: die gebräuchlichen Köpfe der Apostel Paulus und Petrus; Revers: MAR || TINVS || ·PΩP· IIII). - Gedr: Riedel cod. dipl. Brand. I. 5. 43. - Vergl. Potthast regg. Pontif. no. 21838. - 1. Der Platz für die Namen nur durch Punkte bezeichnet. - 2. Orig: Scoctorum.


531.

1282. April 22. Ritter Rudolf von Winningen und sein Sohn Johann verzichten zu Gunsten des Klosters Michaelstein auf alle ihre Rechte an dem von dem Grafen Otto I von Anhalt zerstörten Schlosse Winningen.

Nos Rudolphus miles dictus de Winninge ac Johannes filius noster universis Christi fidelibus volumus esse notum, quod pro remedio anime nostre ac carornm nostrorum et

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 380. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_380.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)