Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


430.

1274. Februar 20. Magdeburg. Graf Bernhard I von Anhalt verkauft die Vogtei über 17 Hufen in den Dörfern Scolen, Lozele und Erxleben an das Domcapitel zu Magdeburg.

Nos Bernhardus Dei gratia comes de Anhalt notum esse volumus universis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis, quod advocatiam, quam in villis Zcolen, Lozele et Errekesleiben super xvij mansis ad capitulum Magdeburgensis ecclesie pertinentibus a venerabili domino nostro Conrado sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopo tenuimus et habuimus titulo feodali, honorabili viro domino Henrico de Grunenberch, canonico eiusdem ecclesie, pro lx et vij marcis Cotoniensis argenti vendidimus cum omni iure et utilitate ad eandem advocatiam pertinentibus et cum hiis, que de iam dicta advocatia proveniunt vel provenire poterunt in futuro, resignantes predictam advocatiam et omne ius, quod nobis conpetebat in eadem, eidem domino nostro archiepiscopo licet absenti, domino Johanne de Oztrowe, Hermanno de Sakkenstete, Theoderico de Warmesdorf presentibus et aliis quam pluribus fide dignis, intimantes nichilominus huiusmodi resignationem eiusdem advocatie a nobis factam prefato domino nostro archiepiscopo per dominum Henricum de Richowe, donec copiam ipsius domini nostri archiepiscopi habere possimus et ad manus ipsius predictam advocatiam ex superhabundanti et ad maiorem cautelam in propria persona resignare valeamus, resignatione tamen iam facta, si de nobis, quod Deus avertat, tempore medio aliquid seu etiam de sepedicto domino nostro archiepiscopo humanitus contingat, in suo robore duratura ita, quod nullus heredum seu propinquorum nostrorum quidpiam iuris in predicta advocatia valebit sibi de cetero vendicare, recognoscentes, nos supradictas lx et vij marcas ab eodem domino Henrico de Grunenberch pro solutione supradicte advocatie integraliter recepisse. Ad faciendam quoque resignationem sepedicte advocatie in manibus dicti domini nostri archiepiscopi tam a nobis quam a nostris heredibus, quam cito ipsius copiam habere poterimus vel successoris sui, si, quod absit, prius de medio sublatus fuerit, predicti milites nostri Johannes de Oztrowe, Hermannus de Sakkenstete et Theodericus de Warmesdorf una nobiscum se fide interposita obligarunt. Ut autem premissa omnia et singula robur perpetue firmitatis obtineant, eandem litteram conscribi fecimus in testimonio predictorum et sigilli nostri munimine roborari.

Datum et actum Magdeburch, anno Domini mo.cco.lxxiiijo, xo Kal. Martii, presentibus testibus infra scriptis: domino Alberto scriptore canonico sancti Nicolai, domino Johanne de Oztrowe, domino Hermanno de Sakkenstete, domino Theoderico de Warmesdorf, Theoderico de Alleneburch, Henrico de Luttere cive Magdeburgensi, et aliis quam pluribus clericis et layeis fide dignis.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: ob die Urkunde besiegelt gewesen, ist nicht mehr zu erkennen. Aus dem Magdeburger Copialbuche im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst gedr: v. Heinemann Albrecht d. Bär 495.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 310. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_310.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)