1273. December 4. Aebtissin und Convent des Klosters Hadmersleben kaufen von den Gebrüdern Konrad und Johann von Zehringen die Vogtei ihres Klosters, wozu auch das Allodium Alickendorf gehört, zurück.
Nos Dei gratia Facia abbatissa, Conradus prepositus, Bertradis priorissa totusque conventus ecclesie in Hademersleve, ordinis sancti Benedicti, Halberstadensis dyocesis, universorum noticie declaramus, quod, cum propter advocatorum tyrannidem ecclesia nostra iacturas gravissimas passa fuerit et pressuras, nos tandem divina favente clementia a domino Conrado milite et fratre suo Johanne dictis de Tzeringe, qui tunc ecclesie nostre fuerant advocati, accedente venerabilis domini nostri Volradi Halberstadensis ecclesie episcopi et capituli consilio et consensu redemimus dictam advocatiam pro ducentis marcis Halberstadensis argenti, quatuor marcis minus, qui eandem habuerant super curia claustrali ecclesie nostre in Hademersleve cum triginta mansis et super allodio in Alekendorp cum octo mancis1 et super allodio in Werthhusen cum quatuor mansis et super allodio in Hondorp cum octo mansis et super allodio in Heteborne cum tribus mansis et super uno manso in Cocstede et hominibus ad eandem advocatiam spectanctibus et super triginta mansis et omnibus areis ecclesie in Hademersleve, in Alekendorp et in Nyenstede sitis et super pratis, silvis et omnibus attinentiis eorundem, et ipsam advocatiam tenebant tunc temporis a nobilibus dominis, scilicet Borchardo comite de Mansvelt bone memorie et filio suo Ghevehardo et fratre dicti comitis Borchardo et consanguineis eorum Ghevehardo et Gherardo fratribus de Querenvorde et ipsam eisdem nobilibus resignarunt. Omnibus dedimus sexaginta marcas albi argenti, quod ipsi prefatam advocatiam illustri principi marchioni Misnensi, a quo eam tenuerant, resignarunt. Idem vero dominus marchio ipsam venerabili domino nostro Volrado Halberstadensi episcopo, a quo eam immediate tenuerat, et ecclesie sue libere resignavit. Omnibus igitur premissis maturo prehabito consilio rite peractis venerabilis dominus noster Volradus Halberstadensis ecclesie episcopus de consensu domini Hermanni prepositi, Wicgeri decani et totius eiusdem ecclesie capituli voluntate sepedictam advocatiam ecclesie nostre in Hademersleve contulit propter Deum sub hac forma, ut ipsius advocatie proprietas apud piam matrem nostram Halberstadensem ecclesiam perpetuo remaneat et dominus noster Halberstadensis episcopus, quicumque pro tempore fuerit, iudicabit causas sanguinis, furti, rapinarum, violentiarum et homicidiorum, cum fuerint iudicande, ita tamen, quod in ecclesia nostra Hademersleve vel in hominibus ipsius aut bonis exactionem aliquam non faciat vel per nuncios suos fieri patiatur. Nos igitur abbatissa, priorissa, Conradus2 prepositus et conventus ecclesie in Hademersleve predicti obligamus nos nostrosque successores, quod nullo umquam tempore advocatum eligere vel tutorem alium assumere debemus sed semper venerabilem dominum nostrum Halberstadensem episcopum, qui tunc pro tempore fuerit, et ecclesiam suam habere debemus et volumus protectorem. Si vero, quod absit, per nos abbatissam, priorissam et conventum in Hademersleve nostrosque successores processu temporis huiusmodi ordinationis predicte contrarium factum fuerit, omne ius nostre libertatis, quod in dicta possidemus advocatia, ab ecclesia nostra in Hademersleve translatum esse debet ipso facto et apud sanctam
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 305. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_305.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
