Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


302.

1265. April 21. Griebo. Graf Siegfried I von Anhalt bewidmet auf Bitten des Marschals Ulrich von Aschersleben das Kloster Michaelstein mit zwei Hufen Landes zu Winningen in der Grafschaft seines Bruders Heinrich (II).

In nomine sancte et individue trinitatis Sifridus Dei gratia comes de Anehalt omnibus in perpetuum. Noverint tam presentes quam posteri, quod nos domini Olrici de Ascersleve, marscalci comitis Henrici fratris nostri, precibus inclinati ad honorem Dei omnipotentis et pie matris sue nec non in remissionem peccatorum nostrorum duos mansos proprietatis nostre sitos in Winningen solventes annuatim xx maldra et unum hiemalis annone de consensu fratris nostri comitis Henrici, in cuius comicia siti sunt, nec non et aliorum heredum nostrorum ecclesie Lapidis sancti Michahelis, Cisterciensis ordinis, contulimus quiete et perpetuo possidendos, presertim cum eosdem de manu iam dicti marscalci in manus domini Johannis de Woldeser, a quo in pheodo possederat, resignatos idem dominus Johannes1 ad hoc opus nostris manibus publice resignavit. Huius rei testes sunt qui presentes aderant: dominus Henricus dapifer de Alesleve, dominus Arnoldus miles de Redere, dominus Olricus marscalci, dominus Knotto, Henricus filius domini Johannis de Woldeser, Albertus frater marscalci, et ceteri quam plures. Datum in Gribowe, anno dominice incarnationis m.cc.lxv, xj Kalendas Maii, indictione octava, epacta prima, concurrente vero tertio.

Nach einer dem Original entnommenen und beglaubigten Copie des Kanzlers Luedecke im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel: die Siegel der Grafen Siegfried I und Heinrich II haben dem Original angehangen. Im Auszuge bei Pfeffinger Vitr. ill. II. 525. - 1. Abschrift nur: Jo.


303.

1265. Juni 9. Perugia. Papst Clemens IV bestätigt dem Kloster Nienburg alle seine Freiheiten, Immunitäten und Besitzungen.

Clemens episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati et conventui monasterii Nygenburgensis, ordinis sancti Benedicti, Magdeburgensis diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur, quod iustum est et honestum, tam vigor equitatis quam ordo exigit racionis, ut id per sollicitudinem nostri officii ad debitum perducatur effectum. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulacionibus grato concurrentes assensu omnes libertates et immunitates a predecessoribus nostris Romanis pontificibus sive per privilegia seu alias indulgencias vobis vel monasterio vestro concessas necnon libertates et exempciones secularium exactionum a regibus et principibus vel aliis Christi fidelibus racionabiliter vobis seu monasterio predicto indultas, sicut eas iuste ac pacifice obtinetis, vobis et per vos eidem monasterio auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmacionis infringere vel ei ausu temerario

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 222. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_222.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)