Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


300.

1265. (Januar 1-April 18.) Graf Heinrich II von Ascharien giebt seine Einwilligung zu dem, was sein Bruder Bernhard und seine übrigen Brüder mit dem Dorfe Köselitz machen werden.

Nos Heynricus Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anhalt recognoscimus et universis cupimus esse notum, quod ad peticionem domini Johannis de Novo Gatersleve concedimus et damus plenum consensum, quod comes Bernardus frater noster et alii nostri fratres villam Coselitz dant, ubicumque dare decreverint, et nos illic similiter damus, omni prorsus inpedimento amputato. Et ne dubium aliquod exinde suboriri valeat, presens scriptum sigilli nostri munimine fecimus communiri. Datum anno Domini mo.ccolxo quinto.

Aus dem Coswiger Copialbuche im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, wo diese Urkunde zweimal vorhanden ist. Die Ausstellungszeit vor dem 18 April ergiebt sich aus no. 301.


301.

1265. April 18. Griebo. Graf Siegfried I von Anhalt bekundet, dass sein Bruder Graf Bernhard dem Collegiatstifte zu Coswig das Dorf Köselitz geschenkt habe.

In nomine sancte et individue trinitatis Dei gratia Sifridus comes de Anhalt universis hanc litteram audituris salutem in eo, qui omnium est flos et salus. Solet oblivio sequi mortalium facta, si non scriptis amminiculentur vel aliis munimentis. Hinc est quod tam presentis quam futuri temporis Christi fidelibus universis cupimus esse notum, quod illustris princeps frater noster comes Bernardus de Anhalt de communi nostro consensu ad honorem Jhesu Christi et matris eius virginia gloriose villam Koseliz et ecclesiam cum advocatia et villicatione, pratis cultis et incultas, omni iure et utilitate, ecclesie beate Marie in Kozwic et canonicis tam presentibus quam futuris inibi famulantibus ad emendationem prebendarum rationabili et legittima donatione donavimus1 proprietatis titulo in perpetuum possidendam, Alberti dilecti filii nostri benigno assensu nobis in omnibus affavente. Ut autem hec nostra tam rationabilis donatio quam honesta perpetuum robur optineat et vigorem, paginam hanc testimonialem inde conscribi per manum capellani nostri Richardi de Qualendorp tunc plebani et sigilli nostri munimine fecimus insigniri.

Datum Gribowe, anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo quinto, xiiij Kalendas Maii, indictione octava.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das an einem Pergamentstreifen angehängt gewesene Siegel ist verschwunden. Auch im Coswiger Copialbuche, aus welchem die einzige verletzte Stelle des Originals ergänzt worden ist. Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 317. - 1. So im Orig. - Vergl. no. 304.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 221. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_221.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)