Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


handhaftedat vulgariter appellatur. Insuper placuit nobis et ipsis partibus, ut compositio habita dudum inter patrem dicti comitis Bernardi ex una parte et abbatem Nienburgensem et capitulum ex altera in omnibus et singulis articulis observetur tam litonibus quam altistis, censualibus necnon aliis hominibus ecclesie memorate in molendinis, agris, conductu, curribus abbatis et fratrum, in vara, in exuviis necnon omnibus articulis predicto instrumento compositionis contentis. Preterea volumus et hoc idem placuit partibus, ut ratione istius discordie, que fuit ante nostram compositionem inter abbatem et dominum comitem, nec dominus abbas nec dominus comes alicui penitus debeant inimicari, et quod dominus abbas dampna et iniurias sibi factas vel suis iterum non reposcat. Volumus etiam, ut idem dominus abbas, si contra dictum comitem, quod absit, aliquam movere debeat questionem, primo dicti comitis amicorum querat consilium et iuvamen et si, postquam eis significavit, non possit a dicto comite iusticiam optinere, uti libere valeat iure suo. Ne autem tam salubris ordinatio valeat irritari, sigillis nostris et sigillis partium fecimus roborari, volentes insuper, ut supra ista compositione alia eiusdem tenoris possint fieri instrumenta, que sigillis archiepiscoporum et episcoporum et abbatum et sigillo comitis Henrici de Anhalt pro posse nostro laborabimus confirmari.

Acta sunt hec anno, mense et die premissis2, in Tornouwe iuxta civitatem Aquensem, presentibus testibus infra dictis: Bůrchardo priore, Alexandro, Alberto, Johanne monachis eiusdem ecclesie, Leodegario dicto Struz canonico Halberstadensi, magistro Johanne canonico sancti Sebastiani in Magdeburg; domino Frederico Slichtingo, domino Burchardo de Wisant, domino Hermanno de Wisant, domino Alberto de Zseruwist, domino Wedegone de Richouwe, Arnoldo dicto Gruban militibus, et aliis quam pluribus fide dignis.

Transsumpt in einer Urkunde der Grafen Johann, Albrecht und Bernhard II von Anhalt, d. d. Magdeburg, 17 December 1288 (no. 644) im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst. - 1. no. 145. - 2. Nämlich zu Anfang der folgenden, vor dieser transsumierten Urkunde no. 298: Anno incarnationis mo.cco.lxovo, mense Martii, indictione viija, dominica qua cantatur Oculi mei.


298.

1265. März 8. Tornau bei Aken. Bestätigung des vorstehenden zwischen dem Abte von Nienburg und dem Grafen Bernhard I von Anhalt vermittelten Vertrages.

In nomine Domini nostri Jhesu Christi amen. Anno incarnationis eiusdem mo.cco.lxovo, mense Martii, indictione viija, dominica qua cantatur Oculi mei, reverendi domini abbas Nienburgensis de consensu capituli sui nomine ecclesie sue ex una parte et comes Bernardus, filius comitis Henrici, ex altera promiserunt stipulatione interposita, se servaturos ordinationem venerabilis domini Hermanni prepositi Halverstadensis et comitis Sifridi, fratrum dicti comitis Bernardi, ac nobilis viri domini Burchardi de Barboye super dampnis et iniuriis illatis ecclesie Nienburgensi ab eodem comite et a suis advocatis, promittentes stipulatione interposita et responsione secuta nec petere nec contravenire omni eo, quod amicabiliter composuerunt vel duxerunt ordinare. Omnes etiam et singulos articulos promiserunt firmiter observare. Et ut predicta ordinatio inviolabiliter

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 219. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_219.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)