Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


287.

1263. Winzenburg. Die Aebtissin Mechtildis des Marienklosters zu Gandersheim, Ritter Ulrich von Hohenbüchen und Hoier von Hohenbüchen, Stiftsherr zu Hildesheim, verkaufen zwei Hufen Landes zu Mehringen an das dortige Frauenkloster.

Mechtildis Dei gratia abbatissa sancte Marie in Gandersem, Olricus1 dictus miles de Alta Fago, Hogerus2 dictus de eodem loco canonicus ecclesie Hildensemensis omnibus hanc paginam visuris salutem in Domino. Huius littere auditoribus volumus esse notum, quod nos priori in Merige totique conventui eiusdem loci vendidimus duos mansos sitos in eadem villa nostre proprietatis pleno iure et perpetuo possidendos. In cuius rei testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum munimine fecimus roborari. Datum in Wincenburch, anno gratie mo.cco.lxiijo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: von den an Pergamentbändern angehängt gewesenen drei Siegeln sind nur noch zwei erhalten: a) der Aebtissin Mechtildis (abgebildet in Erath cod. dipl. Quedl. Taf. XXV. 12) und b) des Ulrich von Hohenbüchen (Erath Taf. XXV. 1). - 1. Orig. nur: O. - 2. Orig. nur: Ho.


288.

1264. Februar 22. Langenstein. Bischof Volrad von Halberstadt gewährt den Wohlthätern des Klosters Mehringen einen vierzigtägigen Ablass und Theil an den guten Werken des Cistercienserordens.

Volradus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus universis prelatis, archipresbiteris, plebanis et viceplebanis per Halberstadensem dyocesim constitutis, ad quos presens scriptum pervenerit, paternam in Domino karitatem. Cum dilecte nobis in Christo, scilicet …1 abbatissa et conventus sanctimomalium Cisterciensis ordinis in Meringe, cenobium construant opere sumptuoso et ad consummationem huius operis proprie sibi non suppetant facultates, universitatem vestram in Domino exhortamur ac in remissionem vestrorum vobis iniungimus peccatorum, quatinus plebem vobis commissam diligenti studio inducatis, ut nuncios dicti cenobii, cum ad ipsos venerint, benigne recipiant et pertractent et de bonis a Deo sibi collatis cenobio subveniant antedicto. Nos eciam ob reverentiam gloriose virginis Marie, quam tota celestis curia veneratur, benefactoribus cenobii memorati vere contritis et confessis quadraginta dies et karrenam de iuiunctis sibi penitentiis confisi auctoritate et gratia Jhesu Christi misericorditer relaxamus. Preterea participatio omnium bonorum spiritualium, que fiunt in ordine Cisterciensi, confertur benefactoribus cenobii supradicti.

Datum Langensten, anno Domini mo.cco.lxiiij, viiij Kalendas Marcii, pontificatus nostri anno octavo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an weissen Hanffäden hängenden Siegel des Ausstellers (Bruchstück). - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 406. - 1. Im Orig. ist der Platz für den Namen leer gelassen. - 1264 war ein Schaltjahr.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 211. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_211.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)