Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


donatio et prefati Johannis agrorum remissio rata permaneat et perfecta, litteram exinde conscriptam nostri iussimus sigilli munimine roborari. Huius donationis testes sunt hii: Hermannus2 prepositus maioris ecclesie Halberstadensis et fratres de Zuzeliz Everardus2 et Conradus2, Theodericus3 de Ztene et Theodericus2 de Clecwiz, Fredericus et Otto Slichtingi, et aliorum, quorum nomina non habentur. Datum et actum in Gribowe, anno Domini mo.cco.lxiijo, vjo Kalendas Decembris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das an einem Pergamentbande angehängt gewesene Siegel ist verloren. - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 353. - 1. Orig: reventiam. - 2. Orig. nur die Anfangsbuchstaben. - 3. Orig. nur: Th.


285.

1263. Die Dechantin Mechtild und der Klosterconvent von Frose bezeugen die Selbstdarbringung Siegfrieds Wegener zum Leibeigenen des genannten Klosters.

Mechtildis miseratione divina decana totusque conventus sancti Cyriaci in Vrose omnibus Christi fidelibus devotas in Christo orationes et perpetuam in Domino salutem. Notum esse volumus omnibus hanc litteram inspecturis, quod Sifridus dictus Wegenere ecclesie nostre et sancto Cyriaco se contulit in servum proprium et litonem. Et ne aliquis ausu temerario in posterum hoc sibi et nobis infringere valeat, sigillo nostre ecclesie presentem paginam fecimus confirmari. Anno Domini m.cc.lxiij.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit angehängtem, jetzt verstümmelten Stiftssiegel (Taf. VII. 1).


286.

1263. Die Gebrüder Hoier der Aeltere und Hoier der Jüngere von Friedeburg bestätigen den Verkauf einer Hufe Landes zu Mehringen an das dortige Kloster seitens des Ritters Bertram von Schierstedt.

Universis Christi fidelibus hanc litteram audituris Hoierus et Hoierus fratres dicti de Vredeberch cupimus esse notum, quod Bertrammus miles de Scerstede sanctimonialibus de Meringe, ordinis Cisterciensis, mansum unum in ipsa villa Meringe situm vendidit pro tredecim marcis Magdeburgensis argenti. Nos vero, ad quos proprietas eiusdem mansi iure hereditario pertinebat, predicti militis precibus inclinati eandem videlicet proprietatem supradictis monialibus liberaliter contulimus perpetuo possidendam. Et ne quis in posterum super hoc facto valeat dubitare, hanc paginam inde conscriptam et sigilli nostri appensione munitam sepe dictis monialibus in testimonium validum erogamus.

Datum anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo tercio.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande anhängenden Siegel wie an no. 211. - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt VII. 262.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 210. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_210.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)