Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


150.

1241. Februar 25. Halberstadt. Bischof Meinhard von Halberstadt bezeugt, dass die Kirche des h. Pancratius zu Amersleben eine Hufe Landes zu Strumz dem Kloster Nienburg verkauft habe.

In nomine sancte et individue trinitatis Meinardus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus in perpetuum. Ut ea, que rationabiliter aguntur, processu temporis in oblivionem non veniant sed robur optineant perpetue firmitatis, necesse est, ut scriptis et testium subscriptionibus roborentur. Eapropter notum sit omnibus tam presentibus quam futuris, quod, cum ecclesia beati Pancracii in Amersleve mansum in Strůmez situm possideret nec Fridericus plebanus eiusdem ecclesie propter loci remotionem et aliquorum violenciam de manso eodem in multo tempore fructum aliquem percipere potuisset, de consilio et voluntate nostra nec non de consensu Tiderici prepositi sancti Jacobi Halberstadensis ecclesie Nienburgensi pro viginti marcis Halberstadensis argenti mansum vendidit memoratum, quas dictus plebanus item de consensu nostro in usus alios commutavit a quodam ministeriale ecclesie nostre Conrado de Halberstat de eadem pecunia dimidium mansum in campo Amersleve, quem idem miles a nobis tenuit, sibi et ecclesie sue magis utilem comparando. Huius rei testes sunt: Tidericus decanus sancte Marie, Conradus canonicus eiusdem ecclesie, Everhardus camerarius Nienburgensis, Albertus notarius noster; Heinricus de Eilenstede, Fridericus de Hersleve, Conradus de Liere, Heinricus de Quenstede, Heinricus Bromes milites et ministeriales ecclesie nostre. Acta sunt hec anno incarnationis dominice mo.cco.xljo. Et ut hec firma sint et a nullo calumpniari valeant in posterum vel infringi, hanc paginam inde conscribi et duobus sigillis, nostro videlicet et dicti prepositi sancti Jacobi, fecimus communiri, sub interminatione anathematis districtius inhibentes, ne quis contra ea ausu quoquam temerario venire presumat.

Datum Halberstat, vo Kalendas Marcii, pontificatus nostri anno primo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: die an gelb- und rothseidenen Fäden angehängt gewesenen Siegel sind bis auf ein Bruchstück von dem Siegel des Propstes Dietrich von St. Jacob verschwunden.


151.

1227. März 21-1241. August 22. Papst Gregor IX ertheilt dem (Propste) T. zu Nienburg wegen eines in seiner Jugend begangenen Vergehens Dispensation.

Gregorius episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio T. Nuweburcgensi salutem etc. Sicut veteris testamenti prohibicio habentem maculam in oculo vel alias membris debilem et truncatum ingredi vel ministrare in sancti sanctorum sacrario non sinebat1, sic nimirum presens ecclesia, spiritualiter intelligens et exponens que in illius testamenti prohibicione ad litteram et carnaliter sumebantur, ab eterni regis ministerio segregat et secernit eos, qui contra sanctiones canonum venientes suarum maculas contrahunt

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 120. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_120.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)